Οι λαοί σε παρακμή είναι ώριμοι πολύ και από τον άκοπο πλούτο τον πολύ, σχεδόν τυφλοί...

Όχι ανώριμοι, αλλά από πολύ ώριμοι έως σάπιοι...

Μην μπερδεύεσαι και ελπίζεις και εσύ συνεχώς, γιατί γίνεσαι γραφικός...

αυτά συμβαίνουν όταν τελειώνει ένας πολιτισμός...
 

Κύριο χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας που μπαίνει σε παρακμή...

αποτελεί η πλήρη σύγχυση που σχεδόν σε όλους τους πολίτες επικρατεί...

οι περισσότεροι δεν έχουν καν συνειδητοποιήσει τι τους χτύπησε και γιατί...

τα συναισθήματα που επικρατούν είναι ο θυμός, το μίσος και η οργή...

ο καθένας έχει από μια εξήγηση αλλά και μια ιστορία ακόμη πιο παλαβή...


ηγέτες τότε εμφανίζονται τρελοί...

τάζοντας ότι μπορεί κανείς να φανταστεί...

και κυρίως στον παλιό καλό καιρό την άκοπη επιστροφή...

το μίσος και την οργή που επικρατεί ο καθείς τους για να εκμεταλλευτεί...

αλλά επειδή η πραγματική ασθένεια από κανέναν σχεδόν δεν έχει εντοπισθεί...

ακόμη και αυτός που την Νέα ελπίδα πιστεύει πως έχει βρει...

και τις μπαρούφες των άλλων τώρα γελοιοποιεί...

στην πραγματικότητα και αυτός αλλά και όλοι οι σύντροφοί του είναι σχεδόν τυφλοί...

και γι' αυτό τώρα συνεχίζουν σχεδόν σε όλα την ίδια επιδοματική πολιτική...

απλά γιατί αυτή είναι από την κοινωνία αρεστή...

ενώ η αναγκαία μεταρρύθμιση κοινωνικά μη αποδεκτή...

τάζοντας απλά τη επιστροφή στην προηγούμενη ζωή την κανονική...

μια επιστροφή στην κανονικότητα που στην πραγματικότητα σημαίνει παρακμή και εισβολή... 


η επόμενη μεγάλη κρίση όμως στην επόμενη γωνία της Ιστορίας καραδοκεί...

μια επόμενη κρίση που σχεδόν πάντα είναι πιο ισχυρή...

και την κοινωνία βυθίζει πιο πολύ στην φτώχεια και στην παρακμή...

ο Θυμός, το Μίσος και η Οργή επανέρχονται πολύ πιο δυνατοί...

επόμενοι ηγέτες εμφανίζονται τότε ακόμη πιο τρελοί...

μέχρι η κοινωνία εντελώς να διαλυθεί...

και ο πολιτισμός μια για πάντα από την Ιστορία να χαθεί...