Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι σε κανένα δεν του αρέσει να του μειώνουν τον μισθό του.
Δεν είναι μόνο αυτό που έχουμε μάθει ως δεδομένο εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια, ότι δηλαδή το λογικό και αυτονόητο είναι οι μισθοί να αυξάνονται συνεχώς.
Ούτε ότι η μείωση του μισθού μπορεί να θεωρηθεί -και λογικά- από τους περισσότερους μας, ως μια προσπάθεια από τον εργοδότη μας να την γλυτώσει αυτός εις βάρος μας. Είπαμε, “Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία”.
Είναι ότι στην πράξη -και αυτό “πονάει” πιο πολύ- οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σχεδιάσει το μέλλον μας και έχουμε καθορίσει τις ανάγκες μας και τις δόσεις των δανείων μας, με βάση τις τωρινές αποδοχές μας και ίσως -πραγματοποιώντας μια γραμμική προέκταση του παρελθόντος στο απώτερο μέλλον- και στις “σίγουρες” κατοπινές μισθολογικές αυξήσεις μας.
Ακόμη και εγώ -που από τα παρακάτω είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα με χαρακτηρίσουν ως νεοφιλελεύθερο ή ως ένα στυγνό καπιταλιστικό “γουρούνι”- έχω να δηλώσω απερίφραστα ότι δεν μου αρέσει καθόλου να μου μειώνουν τον μισθό μου, γιατί το θεωρώ σαν μια μείωση της προσωπικής μου αξίας, καθώς και μια ευθεία προσβολή της ίδιας της προσωπικότητάς μου.
Όμως δυστυχώς η αλήθεια είναι για μια ακόμη φορά διαφορετική και όπως και τις περισσότερες φορές, πολύ σκληρή με όλους μας.
Έτσι είναι γεγονός ότι μέσα σε ένα πληθωριστικό περιβάλλον, οι μισθοί πρέπει να αυξάνονται όπως άλλωστε αυξάνονται οι τιμές σχεδόν όλων των προϊόντων και υπηρεσιών.
Αυτός είναι κατά την γνώμη μου και ένας από τους κυριότερους λόγους, για τους οποίους το οικονομικό σύστημα που έχει επιλεγεί από τους διοικούντες και πολιτικούς σχεδόν σε όλο τον πλανήτη τα τελευταία σχεδόν 100 χρόνια, είναι αυτό του δημιουργίας ανάπτυξης μέσω ενός “ήπιου” πληθωρισμού.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο μακροχρόνιος πληθωρισμός ο οποίος απλά δημιουργείται με την αύξηση της παροχής χρήματος και χωρίς την ανάλογη αύξηση της παραγωγής, κάποια στιγμή δημιουργεί αναπόφευκτα φούσκες, ακόμη και στους μισθούς.
Επειδή όμως είναι αδύνατον να ανεβαίνει κάτι συνεχώς και “εις τον αιώνα τον άπαντα", όταν μοιραία αυτή η πληθωριστική φούσκα σκάσει, τότε αυτός που αναλαμβάνει να μειώσει τις φουσκωμένες τιμές είναι ο θεωρούμενος ως “κακός” αποπληθωρισμός.
Και μπορεί στα ραπανάκια οι τιμές να μειώνονται σχετικά εύκολα διότι οι μόνοι που διαμαρτύρονται είναι οι παραγωγοί τους, στους μισθούς όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Αυτό γιατί εκεί φωνάζουν όλοι μαζί και ειδικά τα συνδικάτα. Και το πρόβλημα είναι, ότι σχεδόν πάντα βρίσκονται πολιτικοί πρόθυμοι για να ικανοποιήσουν αιτήματα όπως το πάγωμα ή ακόμη και η αύξηση των μισθών εν μέσω αποπληθωρισμού και ύφεσης, ενώ από την άλλη δεν βρίσκεται σχεδόν κανένας να “υπογράψει” για μείωση, διότι σε μια τέτοια περίπτωση γνωρίζουν καλά ότι είναι σαν να υπογράφουν την πολιτική τους “καταδίκη”.
Όμως η αλήθεια είναι ότι μέσα σε ένα γνήσια αποπληθωριστικό περιβάλλον, οι μισθοί πρέπει να μειώνονται. Αυτό γιατί τότε, η αγοραστική δύναμη των μισθών εξισορροπείται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την πτώση των τιμών και στα υπόλοιπα προϊόντα, οι τιμές των οποίων πέφτουν και αυτές το ίδιο και ίσως περισσότερο, “χτυπημένες” από τον αποπληθωρισμό.
Αυτό είναι απαραίτητο να συμβεί για να αποκατασταθεί ξανά η ισορροπία σε τιμές, κόστη, και μισθούς σε χαμηλότερα επίπεδα, έτσι ώστε να καταστεί ξανά δυνατή η επίτευξη επιχειρηματικών κερδών, τα οποία και είναι άκρως απαραίτητα για την παραγωγή πλούτου της κοινωνίας και την αύξηση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της.
Όσο πιο γρήγορα γίνουν αυτές οι μειώσεις τόσο γρηγορότερα η οικονομία θα καταφέρει να “πατήσει” σε μια νέα στέρεα “βάση” χαμηλότερα, για να αρχίσει να ανεβαίνει ξανά.
Άλλωστε οι υφέσεις στην πραγματικότητα προκαλούνται πρωτίστως από τις ανισορροπίες μεταξύ κόστους, τιμών, μισθών και περιθωρίων κέρδους, λόγω της πρότερης απότομης και χωρίς τα απαραίτητα θεμελιώδη αύξησης σε αυτά, με αποτέλεσμα σχεδόν πάντα να έχουν δημιουργηθεί πολλές "άστοχες" επενδύσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της λανθασμένης διαχείρισης των μισθών, αποτελεί κατά την γνώμη μου η διάρκεια και η ένταση της μεγάλης ύφεσης στην Αμερική την δεκαετία του 30. Όταν λοιπόν έσκασε η φούσκα των μετοχών το 29 και ήρθε ο αποπληθωρισμός, τα τότε συνδικάτα των Αμερικανικών βιομηχανιών αντιστάθηκαν σθεναρά στην μείωση των μισθών και κατάφεραν να περάσουν με την βοήθεια του πολιτικού συστήματος, νόμους και περιορισμούς στην μείωση των μισθών για τα μέλη τους.
Αυτό οδήγησε τελικά σε μεγαλύτερη ανεργία και παρέτεινε την κρίση, διότι ουσιαστικά επέτεινε την ανισορροπία του συστήματος δημιουργώντας δύο κατηγορίες εργαζομένων: Των προνομιούχων που είχαν εργασία και μάλιστα με “πληθωριστικούς” μισθούς μέσα σε ένα αποπληθωριστικό περιβάλλον και των άνεργων που στην κυριολεξία αποτέλεσαν τον “αποδιοπομπαίο τράγο” της εποχής, γυρνώντας από συσσίτιο σε συσσίτιο.
Έτσι και τώρα μια παρόμοια ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται στην Ελληνική πραγματικότητα, με τους μισθούς και τις συντάξεις ιδίως στο δημόσιο να αυξάνονται για πολλά χρόνια μέσα σε ένα πληθωριστικό περιβάλλον, χωρίς όμως οι αυξήσεις αυτές να βασίζονται επάνω σε μια αντίστοιχη αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας, παρά μόνο στα δανεικά του κράτους.
Έτσι κάποια στιγμή καταλήξαμε πολλοί από εμάς να παίρνουμε μισθούς και συντάξεις Γερμανίας, έχοντας όμως στην πραγματικότητα παραγωγικότητα χειρότερη και από την Μποτσουάνα.
Διότι δεν λέω μπορεί κάποιος να εργάζεται και να παράγει ανάλογα με τον μισθό του, αλλά αν ο γείτονας του κάθεται και πληρώνεται, τότε μοιραία αυτός πρέπει να παράγει και για τον γείτονα, αν θέλουμε να αυξάνουμε τους μισθούς χωρίς να προκαλούμε φούσκα.
Κατά συνέπεια λοιπόν και εξαιτίας της άρνησης της κυβέρνησης να μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, έχουμε φτάσει τώρα σε ένα σημείο χειρότερο από αυτό της μεγάλης ύφεσης στη Αμερική της δεκαετίας του 30, διότι εκτός των υψηλών μισθών στο δημόσιο, εμείς έχουμε και άλλα σοβαρά προβλήματα(τη μη εφαρμογή των νόμων, τη φορολογία, τη γραφειοκρατία) τα οποία καθιστούν το Ελληνικό περιβάλλον εξαιρετικά αφιλόξενο για την επίτευξη επιχειρηματικών κερδών και ως τούτου την παραγωγή του απαραίτητου για την αύξηση του βιοτικού μας επιπέδου, οικονομικού πλούτου.
Έχω την άποψη λοιπόν ότι αυτό που δεν τολμά να πράξει τώρα η κυβέρνηση, δηλαδή να μειώσει δραστικά τους μισθούς και τις συντάξεις στο δημόσιο, θα το κάνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό και επί δικαίων και αδίκων η ίδια η οικονομική φύση, δια μέσω της έλευσης της νέας δραχμής.
Δυστυχώς η αίσθηση μου τώρα πια είναι, ότι η ιστορία και η μοίρα δεν θα μπορούσαν να “σκηνοθετούσουν” ένα πιο “σαδιστικό” τέλος για όλους αυτούς που με την εφαρμογή ενός λανθασμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος, ευθύνονται στην πραγματικότητα για αυτήν την “δραματική” κατάσταση που επικρατεί στα περισσότερα κράτη της Δύσης.
Να εξευτελιστούν δηλαδή και να εκδιωχθούν τελικά από τα “χέρια” όλων αυτών που τόσα χρόνια ευεργετούσαν, μοιράζοντας τους ψεύτικο πλούτο με χρέη και δανεικά.
Ο “Καθηγητής Λυκείου”
Αγαπητέ καθηγητά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ήρωες στους πολέμους θυσίαζαν όχι μόνο την περιουσία τους αλλά και την ζωή τους για το καλό της πατρίδας!Ας τους μιμηθούμε,ανεχόμενοι τις μειώσεις μισθών και συντάξεών μας,για το κοινό καλό.Ομως είναι άδικο να μειώνουν όλους το ίδιο,χωρίς άλλα κριτήρια.Αναφέρω 2 παραδείγματα:
1)Ανδρόγυνο έχει σύνταξη 2800ευρώ(από 1400 ο καθένας).Τα 2 παιδιά τους αποκαταστάθηκαν στο δημόσιο.
2)Άλλο ανδρογυνο,με 5 παιδιά,έχει σύνταξη 1400 ευρώ(η γυναίκα και τα 5 παιδιά με πτυχία δεν βρίσκουν δουλειά).Δηλ. 7 άνθρωποι ενήλικες ζουν με 1400ευρώ!Το κράτος δεν εξετάζει(δεν ενδιαφέρεται) ότι μ'αυτήν την συνταξούλα ζουν 7 άτομα και την μειώνει ή την φορολογεί όσο και στους άλλους!
Συμφωνείς ότι γίνονται πολλές τέτοιες μεγάλες αδικίες;
Φίλε μου από κοινωνικής σκοπιάς έχεις δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα όμως είναι ότι οι μισθοί και οι συντάξεις θα πρέπει κατά την γνώμη μου να διαχωριστούν από την φιλανθρωπία και να δίδονται με κριτήρια όπως η αποδοτικότητα για τους μισθούς και η ανταποδοτικότητα για τις συντάξεις.
Και φυσικά σε ένα σωστό κράτος πρέπει να υπάρχει και η πρόνοια για ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Αλλά φίλε μου όταν τα λεφτά σπαταλιούνται από εδώ και από εκεί, κάποτε τελειώνουν και τότε τελειώνει και η πρόνοια.
Αξιότιμε Καθηγητά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγχωρείς που σήμερα θα ζητήσω την βοήθειά σου(για ΧΑΑ)πέρα από τα συνηθισμένα όρια!
Διότι έχω χάσει πολλά στο ΧΑΑ.Σε διαβάζω μήνες,διαβάζω επίσης Στούπα,Καισάριο,Μαυρίδη με σκοπό κάτι να κερδίσω,αλλά συνεχίζω να χάνω!
Α)Να σε ρωτώ για τιμές και χρόνο όπου θα πρέπει ν'αγοράζω και να πωλώ μετοχές και ποιές;Να μου απαντάς σαν να είναι δικές σου!(Διότι διαθέτεις πείρα,ικανότητες,κατάρτιση,υπευθυνότητα,ευθύτητα,ανθρωπισμό ακόμα και διαίσθηση).
Β)Αν δεν ταιριάζει να μου απαντάς δημοσίως από την ιστοσελίδα σου,ας επικοινωνούμε τηλεφωνικά!(Να σου δώσω το τηλέφωνό μου και συ το δικό σου).
Ευχαριστώ.
Φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου έχω επισημάνει και άλλη φορά ότι το λάθος που κάνεις είναι ότι περιμένεις από τους άλλους να σου πουν πως να κερδίσεις στο ΧΑΑ.
Σκέψου λογικά αν ο Στούπας ο Καισάριος και ο Μαυρίδης κέρδιζαν σταθερά από το χρηματιστήριο θα είχαν την ανάγκη να δουλεύουν ως δημοσιογράφοι και να υπομένουν όλους αυτούς που τώρα τους την "λένε".
Όσον αφορά εμένα θα σου πρότεινα να περιμένεις να γίνω εγώ πρώτα πλούσιος από το ΧΑΑ και μετά να ακολουθήσεις τις συμβουλές μου για να γίνεις και εσύ.
Όσο όμως περιμένεις να γίνω εγώ πρώτα μπορείς κατά την γνώμη μου να διαβάσεις και κανένα βιβλίο της προκοπής για να μάθεις κάποια πράγματα.
Για να καταλαβαίνεις τουλάχιστον πότε ο άλλος είναι άσχετος και πότε όχι.
Στο Blog μου έχω αναφέρει κατά καιρούς πολλά βιβλία. Ξεκίνησε από αυτά του Δημ Δημόπουλου και του ONeil που είναι και στα Ελληνικά και μετά τα ξαναλέμε.
κ.Καθηγητά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες ζήλευα την τραπεζική άνοδο, πώλησα 3Ε=14ευρώ κι αγόρασα ΕΤΕ=2,02ευρώ και πειρ=0,246ευρώ.Αλλά έκλεισε χαμηλότερα ΕΤΕ=1,91ευρώ.Φοβάμαι νέα χασούρα.Αν ήσουν στη θέση μου,τι θα έκανες την Δευτέρα;(διακράτηση ή stop loss;)
Φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν παίζεις για γρήγορο κέρδος δεν έπρεπε να αγοράσεις μετά από Ευρωπαϊκή σύνοδο.
Μετά από Ευρωπαϊκή σύνοδο πουλάμε αυτά που έχουμε αγοράσει μια ημέρα τουλάχιστον πιο πριν.
Αυτό έχει συμβεί τουλάχιστον 5 φορές έως τώρα, όσες δηλαδή μας έχουν "σώσει" μέχρι τώρα.
Τώρα αν ήμουν στην θέση σου θα έκανα Stop αν έσπαγε το 1,8 για να την αγοράσω ξανά κοντά στο 1,5 στο οποίο έχει στήριξη.
Έτσι θα έπαιρνα πίσω τα χαμένα από το πρώτο stop και θα έχω αγοράσει κοντά σε στήριξη.
Κατόπιν κοντά στα 2 θα πουλούσα ξανά και στα 2,10 (αν πήγαινε) θα τα ξαναγόραζα.
Αν πάλι σπάσει προς τα κάτω το 1,5 κάνω stop και χάνω μόνο λίγα ακόμη.
Πρόσεχε όμως γιατί αν παίζεις έτσι μπορεί στο τέλος να χάσεις εντελώς την "μπάλα".
Για αυτό περίμενε να αγοράσεις Εθνική αν πάει στα 3 ευρώ χωρίς stop, όταν όλοι θα λένε ότι είναι ακριβή.
Σημείωσε το κάπου αυτό και θα με θυμηθείς.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη ΓΕΒΚΑ ποιο σενάριο είναι πιο πιθανό:
α. Μετά την αρχική διάσπαση με όγκο του 150άρη γύρισε για pullback, και αφού συσσωρεύσει θα συνεχίσει το ταξίδι προς τα πάνω;
β. Κόπωση στον 150άρη (κινείται οριζόντια πλέον - όπως και το RSComparative) και επομένως διανομή - στάδιο 3?
Ευχαριστώ
Φίλε Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γνώμη μου είναι ότι σε περιπτώσεις μετοχών με μικρή εμπορευσιμότητα η τεχνική ανάλυση δεν μπορεί να εξάγει αξιόπιστα συμπεράσματα, τη στιγμή μάλιστα που αυτοί που αγοράζουν είναι κυρίως οι βασικοί μέτοχοι.
Ειδικά σε μια εποχή στην οποία το ΧΑΑ μπορεί να πάει εύκολα 5% επάνω με μια είδηση και άλλο τόσο κάτω με μια άλλη, η Τεχνική Ανάλυση ως σύστημα για εξαγωγή συμπερασμάτων δεν ενδείκνυται κατά την γνώμη μου.
Όσον αφορά την ΓΕΒΚΑ τώρα τελευταία έχει σηκώσει όγκους και αυτό είναι θετικό.
Η γνώμη είναι ότι η μετοχή βρίσκεται στο στάδιο 1 (συσσώρευσης) και αν διασπάσει με μεγάλο όγκο το 0,3 θα μπεί στο στάδιο 2 (άνοδος).
Όμως για να συμβεί αυτό θα πρέπει κατά την γνώμη μου να αλλάξει και η τάση στο ΧΑΑ.
Διανομή σε μια τέτοια μετοχή με μικρή εμπορευσιμότητα είναι πολύ δύσκολο να συμβεί χωρίς να την στείλει "άπατη".
Αρνητικό σενάριο η διάσπαση του 0,2 (πιθανό stop).
Θαυμάσιε Καθηγητή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή είμαι ονειροπόλος κι όχι ονειροκρίτης,δεν με βοηθάνε τα όνειρα στο ΧΑΑ,αν και τα μελετώ με σχολαστικότητα!Εχω αγοράσει ΕΤΕ~1,90ε Αλφα~1ε Πειρ~0,25ε ΓΤΕ~1,40ε Σε παρακαλώ ρίσκαρε μια βραχυ-ή μακρο-πρόθεσμη πρόβλεψη.Να ελπίζω;
Φίλε ονειροπόλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου απαντήσω αφού πρώτα μου εξηγήσεις και εσύ με την σειρά σου ένα όνειρο που είδα μια που είσαι ειδικός στα όνειρα.
Ήμουνα λέει στο σπίτι μου και παρακολουθούσα από τον υπολογιστή μου την συνεδρίαση του ΧΑΑ.
Ξαφνικά από τον υπολογιστή μου άρχισαν να βγαίνουν πολλά και περίεργα χαρτονομίσματα, τόσα πολλά που πλημμύρισε στην κυριολεξία το σπίτι από αυτά.
Επειδή όμως είχα το τζάκι μου αναμμένο άρπαξε το σπίτι μου φωτιά και εγώ προσπαθούσα λέει πανικόβλητος να την σβήσω.
Και εκεί ξύπνησα τρομαγμένος.
Άραγε μπορείς να μου απαντήσεις τι να σημαίνει αυτό το όνειρο;
Άξιε Καθηγητή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ όσες φορές έχω δει παρόμοια όνειρα έχω πάθει μεγάλη ζημία στο ΧΑΑ...
Άρα φίλε μου αν είναι να υποστώ εγώ μεγάλη ζημιά στο ΧΑΑ μάλλον και εσύ θα έχεις μια παρόμοια τύχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόσεχε όμως φίλε μου γιατί ο κίνδυνος συνήθως βρίσκεται σε διαφορετικό σημείο από εκεί που τον περιμένουμε.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος αυτό που προβλέπω για σένα είναι ότι σε λίγο θα συνειδητοποιήσεις ότι το ΧΑΑ δεν έχει καμιά ιδιαίτερη αξία, διότι όπως έχει συμβεί πολλές φορές και στο παρελθόν τα χρήματα που θα σου δίνει δεν θα εξασφαλίζουν απαραίτητα και την ευτυχή και άνετη διαβίωσή σου.