και χρήμα δεν εκράτεις...

και χρήμα δεν εκράτεις...
και χρήμα δεν εκράτεις...

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

The “Not if, but only when” (Last) prophecy..


Πατριώτες εδώ τελειώνουν οι “προφητείες” (ξανά).

Έτσι και αλλιώς μετά από σχεδόν 450 αναρτήσεις ότι ήταν να πούμε τα είπαμε και ότι ήταν να προφητεύσουμε τα προφητεύσαμε.

Τώρα πια από εδώ και πέρα σειρά για να “μιλήσουν” έχουν τα ίδια τα γεγονότα, τα οποία νομίζω πως κατά γενική ομολογία έχουν αρχίσει ήδη και “μιλάνε” από μόνα τους, τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα.

Έτσι δεν έχουμε φτάσει ούτε καν στα μισά του “σωτήριου” έτους 2015 και εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς πως σχεδόν ότι “καταστροφολογικό” μπορούσε να διαβάσει εδώ μέσα πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, τώρα το διαβάζει πότε στο Bloomberg και πότε στο Economist.

Και όλα αυτά παρ' όλες τις φιλότιμες προσπάθειες για να μας “παραμυθιάσουν” ξανά με τυχόν νέες συμφωνίες “σωτηρίας”.

Η “πικρή” αλήθεια όμως είναι, πως εδώ και πέντε χρόνια τώρα όλο βρίσκουν την λύση συμφωνώντας σε κάτι και όλο κάποια στιγμή αργότερα ανακαλύπτουν πως χρειάζεται να συμφωνήσουν ξανά, γιατί απλά από αυτά που πρόβλεπαν “δεν έχουν πετύχει γάιδαρο ούτε στο ένα μέτρο”.
 

 Έτσι τώρα πια η κατάσταση εμένα προσωπικά έχει αρχίσει ήδη και μου θυμίζει την ταινία “Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος”.

Και αυτό γιατί και να συμφωνήσουν τελικά αλλά και να καταφέρουν να επικυρωθούν και να εφαρμοστούν όλα αυτά στο τέλος (που πολύ αμφιβάλω), σε αυτό που θα έχουν συμφωνήσει ουσιαστικά (ξανά) θα είναι στο να βάλλουν ξανά νέους φόρους.

Όμως “αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά” γιατί το “λογαριασμό” λέει θα πληρώσουν οι πλούσιοι και η πλουτοκρατία.

Με άλλα λόγια μιλάμε για την πλήρη δικαίωση του Αϊνστάιν που κάποτε είχε πει πως το άκρων-άωτον της ηλιθιότητας είναι το να βάζει κανείς στην ίδια συνάρτηση την ίδια είσοδο και να περιμένει διαφορετικό αποτέλεσμα.

Βέβαια ο Αϊνστάιν μπορεί να έχει πει ακόμη πως η ανοησία είναι όντως άπειρη, όμως αυτό στην περίπτωσή μας δεν αποτελεί λύση και αυτό γιατί απλά όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη κάποια στιγμή η ίδια η πραγματικότητα “πλακώνει” τον ανόητο στις “κλωτσιές” και έτσι όλα τελειώνουν συνήθως με ένα τραγικό τρόπο.

Και όλα αυτά γιατί απλά ο ανόητος δεν μπορεί στην πράξη να λύσει κανένα από τα πρόβληματα. Απλά τα διαιωνίζει “κρύβοντας τα κάτω από το χαλί” μπας και γίνει κανένα “θαύμα” και την γλυτώσει αυτός και την πληρώσει κάποιος άλλος.

Όμως με αυτά και με αυτά η οικονομία συνεχίζει να πηγαίνει “κατά διαόλου” και η κατάσταση είναι πια μη αναστρέψιμη, χωρίς να χρειαστεί να τρέξει πραγματικό αίμα στους δρόμους.

Και αυτό γιατί η λύση απαιτεί πια τέτοια μείωση μισθών και συντάξεων που δια της παραμονής μας στο ευρώ είναι πια αδύνατη, τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά.

Γιατί όπως έχω ξαναπεί αν μπορούσε η λύση αυτή να αποτυπωθεί σε ένα χαρτί, τότε ακόμη και ο Αντώνης θα “πήγαινε” από συγκοπή όταν θα την έβλεπε και έτσι δεν θα έμενε πια σχεδόν κανείς για να υποστηρίζει το Ευρώ σε αυτή τη χώρα.
 

Άρα λοιπόν πρακτικά εφαρμόσιμη λύση μέσω του ευρώ για την ελληνική οικονομία δεν υπάρχει πια, παρά μόνο η λύση “Δραχμή, Ραβδί και φτου και απ' την αρχή...”.

Αλλά και στην υπόλοιπη Δύση στην πραγματικότητα η κατάσταση της οικονομίας συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και ο “ασθενής” συνεχίζει να κρατιέται "εν ζωή μηχανικά” για να μην καταρρεύσει με χρήση όλο και  μεγαλύτερου “κοκτέιλ ναρκωτικών ουσιών” πάντα με βασικό στοιχείο το “easy credit” από τα μηδενικά επιτόκια και των “ωκεανό” χρέους δια μέσω των τυπωμένων κάλπικων φωτοτυπιών.

Με τα ναρκωτικά όμως κανείς δεν επιβίωσε αιώνια και έτσι είναι ζήτημα χρόνου να έρθει η επόμενη κρίση και να χρεοκοπήσουν όλοι ξανά και όταν αρχίσουν να τυπώνουν ξανά τον άμπακο τους σε φωτοτυπίες για να την γλυτώσουν (ξανά) αυτή τη φορά θα καταστρέψουν τα νομίσματά τους και τότε θα γίνει το "έλα να δεις" και το "θα γελάσει ο κάθε πικραμένος".

Εκτός αν πιστεύει κανείς πως όντως υπάρχει “τζάμπα γεύμα” και πως όντως ζούμε σε μια “Wonderful life in the Wanderful Land”.

Πριν από δύο-τρία χρόνια οι περισσότεροι γελούσαν όταν άκουγαν είτε για δραχμή είτε για της Δύσης την παρακμή.

Με δεδομένο ότι τώρα πια κανείς δεν γελάει με την δραχμή, εκτιμώ πως σε κάνα δυο με τρία χρόνια το πολύ από τώρα θα έχουν ήδη σταματήσει να γελάνε και με την παρακμή, γιατί τότε αυτή θα είναι ορατή ακόμη και από ένα μικρό παιδί.

Διότι όποιος ξέρει να διαβάζει απλά τα “θεμελιώδη”, τότε μπορεί εύκολα να γίνει και αυτός κάποια στιγμή προφήτης.

Και όλα αυτά απλά επειδή “Των θεμελιωδών φυγείν αδύνατον..”
 

Τα υπόλοιπα είναι απλά “Είναι η τάση ανόητε...” 


Τα (ξανα) λέμε Πατριώτες....

“The Prophet”....

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

The “Prophets and the History of the Future” Prophecy...


Εντός ολίγου η Ελλάδα θα γεμίσει “προφήτες” αλλά και ιστορικά γεγονότα στα οποία θα αναφέρονται οι Ιστορικοί του μέλλοντος για τα επόμενα εκατό τουλάχιστον χρόνια.
 

“The Prophet”....