Ο κυριότερος
λόγος που οδηγείται στην καταστροφή
μια Αυτοκρατορία στην Ιστορία...
είναι που με τα
χρόνια αλλάζει σιγά σιγά όλων των πολιτών
η ιδεολογία...
στην αρχή όλοι σχεδόν θεωρούν απαραβίαστη και αδιαπραγμάτευτη τόσο την ατομική ελευθερία όσο και την προσωπική περιουσία...
όμως χρόνο με τον χρόνο, κρίση με
την κρίση, όλο και περισσότεροι φωνάζουν
για να παρέμβει η πολιτεία...
έτσι κάθε νέα
κρίση είναι για το κράτος μια ακόμη
ευκαιρία...
για να γιγαντωθεί και άλλο η
κρατική εξουσία...
ο περισσότερος
κόσμος αρχίζει πια να θεωρεί έως και
επιβεβλημένη την όλο και μικρότερη
προσωπική ελευθερία...
αρκεί το κράτος
να παρέμβει και να μοιράσει “άρτον και
θεάματα” για να μειωθεί η φτώχεια, η
πείνα και η ανεργία...
και μετά όλοι μαζί
φωνάζουν πως τάχα νίκησε η Δημοκρατία...
αλλά στην
πραγματικότητα αυτό που νίκησε είναι
ο λαϊκισμός και η παροχολογία...
το ένα regulation
όμως φέρνει το άλλο...
και έτσι με αυτό το Ρωμαϊκό
“Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” κάποια
στιγμή η κοινωνία καταλήγει ξανά στην
δικτατορία...
και όλα αυτά γιατί η νοοτροπία όλων
γίνεται όλο και πιο αριστερή...
και έτσι ο
πολιτισμός αρχίζει σιγά σιγά να βουλιάζει
στην παρακμή...
το μόνο που αλλάζει είναι πως αυτή τη φορά ο
σοσιαλισμός δεν πέθανε όταν τέλειωσαν των άλλων τα
λεφτά...
αλλά συνεχίζει
να ανθεί και να βασιλεύει και αυτό χάρη στα
κάλπικα λεφτά...
όμως όταν κάποια
στιγμή η απάτη φανερωθεί και τελειώσουν
και αυτά...
τότε όλοι θα
καταλάβουν πως "Ιστορικά" ούτε και αυτή τη φορά "Τα
πράγματα ήταν διαφορετικά"...
