Είναι πολλά τα κάλπικα τα λεφτά Άρη...
“Μην εκπλήσσεσαι συνεχώς γιατί γίνεσαι γραφικός...
αυτά συμβαίνουν όταν τελειώνει ένας πολιτισμός...”
Όταν ένας πολιτισμός βρίσκεται πια σε παρακμή και ειδικά κοντά στο τέλος...
έχει πάψει πια να είναι ευέλικτος και αποδοτικός...
τα πάλαι ποτέ πανίσχυρα ινστιτούτα της ανάπτυξής του...
τώρα πια ενδιαφέρονται πρωτίστως για την δική τους επιβίωση...
ο συνεχόμενος κρατικός παρεμβατισμός και η γραφειοκρατεία τον έχουν κάνει πια εξαιρετικά πολύπλοκο...
το πάλαι ποτέ ισχυρό πλεόνασμα που στήριζε την ανάπτυξη μετατρέπεται σταδιακά σε ένα όλο και μεγαλύτερο έλλειμμα...
για το οποίο σχεδόν πάντα ακολουθείται ο εύκολος δρόμος...
αυτός της απάτης μέσω της παραχάραξης του πάλαι ποτέ κραταιού του νομίσματος...
όμως εξαιτίας της όλο και αυξανόμενης πολυπλοκότητας και αναποτελεσματικότητας του...
απαιτείται συνεχώς όλο και μεγαλύτερη ποσότητα από αυτό στην είσοδό του...
με την ενέργεια στην έξοδο να βαίνει πάντα συνεχώς μειούμενη...
και όταν αυτή ανεξάρτητα από την τεράστια αύξηση στην είσοδο αρχίσει να μειώνεται εκθετικά...
το τέλος του πολιτισμού αυτού είναι πια κοντά...
Τέτοια αστεία δεν λέει ούτε ο Μάρκος Σεφερλής:
Κ. Μητσοτάκης: Να μην παρερμηνεύεται η ψύχραιμη στάση μας - Αποτελεί προϊόν εθνικής αυτοπεποίθησης...
"Μην προσπαθείς να κρύψεις την (πικρή) αλήθεια συνεχώς γιατί γίνεσαι γραφικός...
αυτά συμβαίνουν όταν τελειώνει ένας πολιτισμός... "
Κύριο χαρακτηριστικό της Ιστορίας ενός Πολιτισμού...
αποτελεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα Ειρήνης και Ευημερίας...
το ονομαζόμενο “Pax Romana” (στην προκειμένη περίπτωση το “Pax Americana”)...
στο τέλος του οποίου ο ευρισκόμενος ήδη σε Παρακμή, Πολιτισμός...
έχει τους περισσότερους από τους πολίτες του πια μαλθακούς...
από τον μακροχρόνια αυξανόμενο πλούτο και την εύκολη ευημερία...
έχοντας απολέσει πια το πολεμικό τους σθένος, όντας απρόθυμοι για να πολεμήσουν...
και έχοντας ως βασικό τους μέλημα την επιβράδυνση ή και την αντιστροφή της παρακμής αυτής...
και την διατήρηση του κάλπικου μεν, αλλά του όλο και μειουμένου βιοτικού τους επίπεδου...
με τον πολιτισμό όμως να μην μπορεί πια ουσιαστικά να υπερασπίσει ούτε τον ίδιο τον εαυτό του...
με τους Βάρβαρους να κάνουν πια πάρτι στα σύνορα του...
και τους ηγέτες του να επινοούν συνεχώς νέες δικαιολογίες...
προκειμένου να αποφύγουν τον επικείμενο αλλά και αναπόφευκτο αυτό πόλεμο...
και να κάνουν συνεχώς εκκλήσεις προς τους συμμάχους τους για βοήθεια και από κοινού ενέργειες...
μπας και σωθούν αποφεύγοντας το μοιραίο...
την τελική εισβολή δηλαδή των Βαρβάρων που θα σημάνει και το τέλος αυτού του πολιτισμού...
