Η φούσκα του αιώνα...

Έχω ξαναπεί πως κάποια στιγμή η παγκόσμια Ιστορία θα (κατα)γράψει πως η μεγαλύτερη φούσκα του εικοστού πρώτου αιώνα δεν ήταν ούτε οι μετοχές, ούτε τα ομόλογα, ούτε και τα ακίνητα, αλλά τα χαρτονομίσματα.

Και όταν κάποια στιγμή (και σύντομα) αυτή η τεραστίων διαστάσεων φούσκα σκάσει και φύγει όλος αυτός “ο αέρας ο κοπανιστός” από τα χαρτονομίσματα, εκεί που θα πάει με μαθηματική ακρίβεια είναι φυσικά στον “αντίποδα”, δηλαδή στα commodities.

Έτσι και μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, δεν πρόκειται απλά να δούμε μόνο "αστρονομικές" τιμές στα παντός φύσεως εμπορεύματα, αλλά ακόμη και δελτία και ειδικά σε εμάς εδώ στην Ελλάδα ακόμη και ελλείψεις σε πολλά βασικά αγαθά. 

Ο κύκλος των 18 χρόνων...

Αν μελετήσει κανείς την οικονομική ιστορία θα διαπιστώσει πως αυτή αποτελείται από διαδοχικούς κύκλους διάρκειας 18 χρόνων κατά μέσο όρο, κύκλους στους οποίους πότε η οικονομία πάει καλά και οι μετοχές υπεραποδίδουν έναντι των υλικών και κύκλους στους οποίους η οικονομία “έχει τα χάλια της” και τα υλικά υπεραποδίδουν κατά μέσο όρο έναντι των μετοχών.

Μέσα σε αυτούς τους μακροπρόθεσμους κύκλους των 18 χρόνων υπάρχουν φυσικά και μεσοπρόθεσμοι κύκλοι διάρκειας 3 περίπου χρόνων, μέσα στους οποίους οι κινήσεις μετοχών και commodities είναι προσωρινά αντίθετες, απ' ότι η βασική τάση στον κύριο κύκλο.

Πάντα όμως ένας τέτοιος κύκλος στο τέλος τελειώνει με φούσκα, είτε στις μετοχές είτε στα commodities.

Τώρα λοιπόν και μετά από σχεδόν 16 χρόνια από το σκάσιμο της μεγάλης φούσκας των μετοχών στις αρχές της δεκαετίας του 2000, βρισκόμαστε ήδη μέσα σε έναν τέτοιο κύκλο “παρακμής” και πιο συγκεκριμένα, προς το τέλος αυτού.

Και αν λάβει κανείς υπόψιν του πως τα προηγούμενα 3 χρόνια οι μετοχές (σχεδόν παγκοσμίως)  υπεραπόδοσαν σημαντικά έναντι των εμπορευμάτων, εύκολα καταλαβαίνουμε πως όσον αφορά τα commodities βρισκόμαστε κοντά σε σημαντικό πυθμένα και άρα κοντά σε μια μεγάλη αγοραστική ευκαιρία, δεκαετίας και βάλε.

Έτσι σε 3 με 4 χρόνια από τώρα, τα εμπορεύματα όχι μόνο θα έχουν υπεραποδόσει κατά πολύ έναντι των μετοχών, αλλά μέχρι το τέλος του '18 με '19 θα έχουν γίνει μια κανονική φούσκα, με τιμές δεκαπλάσιες και βάλε από αυτές στις οποίες βρίσκονται σήμερα.

Γιατί αν έχει αποδείξει κάτι η παγκόσμια οικονομική ιστορία, είναι πως ένας οικονομικός κύκλος “παρακμής” τελειώνει σίγουρα με πολύ πληθωρισμό και αρκετά συχνά και με κάποιον μεγάλο πόλεμο.
 
Έτσι μπορεί λοιπόν τόσο καιρό οι τιμές των εμπορευμάτων να πέφτουν, αλλά αυτό που πρέπει να έχει κανείς στο μυαλό του, είναι πως αυτές πέφτουν επειδή προεξοφλείται πτώση στην ζήτηση, δηλαδή ύφεση.

Όμως όταν η οικονομία δουλεύει “ρολόι” και αναπτύσσεται πραγματικά, αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι πως οι τιμές των εμπορευμάτων πέφτουν επειδή αυξάνεται η παραγωγή λόγω της αύξησης της παραγωγικότητας και όχι γιατί μειώνεται η ζήτηση, η οποία αυξάνεται και αυτή μεν, αλλά με ρυθμό μικρότερο από αυτό της παραγωγής.

Το ακόμη χειρότερο όμως είναι πως όταν η οικονομία δεν “τσουλάει”, αυτό που κάνουν πάντα “Ιστορικά” οι απανταχού πολιτικοί και διοικούντες είναι να αυξάνουν κατά πολύ την παροχή του μέσου συναλλαγής δηλαδή του νομίσματος, όπως δηλαδή κάνουν μανιωδώς τα τελευταία 16 χρόνια.

Και κάποια στιγμή προς το τέλος του κύκλου αυτό που γίνεται πάντα είναι να το “τερματίζουν” εντελώς, να “καίνε” δηλαδή την “πρέσα” από την υπερβολική χρήση.

Μην έχετε λοιπόν καμιά αμφιβολία πως αυτό που έκαναν τόσο καιρό, αυτό θα κάνουν και τώρα σε λίγο όταν χρεοκοπήσουν ξανά όλοι πάλι. Το θέμα μας λοιπόν και εδώ δεν είναι το εάν, αλλά το πότε θα “καεί η πρέσα”.

Εκτός αν κανείς πιστεύει ξανά πως και εδώ:

“Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά”...

οπότε αυτό που έχω εγώ να του ευχηθώ ξανά είναι:

“Καλή τύχη” (ξανά κόντρα και στο Ιστορικό αλλά και στο οικονομικό μοντέλο)... 

===============================================

 

ΥΓ: Εδώ πατριώτες και μη, κλείνει οριστικά και ο δικός μου ο “κύκλος”...

Μετά από σχεδόν 500 αναρτήσεις, μπορεί να κανείς να ισχυριστεί με σχετική σιγουριά πως ότι ήταν να γραφεί γράφτηκε και ότι ήταν να προβλεφθεί προβλέφθηκε. 

Από εδώ και πέρα σειρά για να “μιλήσουν” έχουν τα γεγονότα.

Δεν ξέρω εσείς, πάντως εγώ πέρασα πολύ ωραία αυτά τα σχεδόν 5 χρόνια, στα οποία πιστεύω ότι όσον αφορά τις αγορές τα κατάφερα πολύ καλύτερα από τους περισσότερους πιστοποιημένους χρηματιστηριακούς αναλυτές αλλά και τους περισσότερους από τους “καλοπληρωμένους” οικονομικούς δημοσιογράφους, οι οποίοι όχι μόνο δεν έβλεπαν σχεδόν ποτέ την τάση, αλλά ούτε καν την “τύφλα τους”.

Έτσι όλο έγραφαν πως “όπου νάνε απογειωνόμαστε” και εμείς όλο "πιο κάτω" πηγαίναμε, αλλά και όλο στις κορυφές φώναζαν πως “τώρα ξεκινά η άνοδος” και πως “μας τα πήραν τα χαρτιά πατριώτες...” ενώ στους πάτους έγραφαν “επικήδειους” και κρεμούσαν “μαύρες πλερέζες”,

Αλλά ακόμη και από την ίδια την Goldman Sachs νομίζω πως πολύ καλύτερα τα πήγα, που στα 10 ευρώ έδινε τιμή στόχο για την ΔΕΗ τα 14 και μετά αυτή έπεσε στα 4 (και αυτή και ο Αλέξης μαζί) και τώρα είναι πια στα 3 (και παρακάτω, δεν την προλαβαίνω πια) όσα δηλαδή θα πάρουμε σε λίγο όλοι μας.

Ή που όλοι αυτοί μαζί λίγο πάνω από τις 1000 μονάδες πρόβλεπαν χρησιμοποιώντας τον Μπάφετ τον Σόρος και δεν ξέρω εγώ ποιόν άλλον, πως το ΧΑΑ έχει δει λέει τον μακροπρόθεσμο πάτο του (που τώρα ξαναγράφει), ενώ εγώ αντικειμενικά (και με χειρόγραφα) τα κατάφερα απείρως καλύτερα στις προβλέψεις μου χρησιμοποιώντας απλά τον Πρέκα, τον Παπαφλέσσα και την απλή “μέθοδο των τριών” από το δημοτικό.

Τώρα λοιπόν είναι πιστεύω ώρα για να “σιωπήσω” και να περιμένω απλά να ακούσω το μεγάλο ΜΠΑΜ...

και μακάρι αυτό να είναι το μπαμ της “απογείωσης” μας και ως κοινωνία και ως οικονομία...

Γιατί όπως έχω πει πολλές φορές εγώ δημόσιος υπάλληλος είμαι.

Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που μου κρατούσατε “συντροφιά” τόσο καιρό, έστω και αν από τους περισσότερους δεν “άκουσα” ποτέ την άποψή τους.

Ελπίζω και εύχομαι κάποια στιγμή να τα ξαναπούμε...

κάτω από καλύτερες συνθήκες...

θα κλείσω με κάτι τελευταίο...

   

"Δεν είναι οι νικητές που γράφουν την Ιστορία...

αλλά η ατελής ανθρώπινη φύση ..."

 

“Καλή τύχη” σε όλους μας...

Ο “Καθηγητής Λυκείου” και “ΔασκαΛάκος” και “Prophet” μαζί...