Είναι που με την ελάχιστη προσπάθεια οι άνθρωποι θέλουν πάντα τα πιο πολλά…
Είναι που πιστεύουν πάντα πως είναι πιο έξυπνοι και πιο ικανοί από τους προγόνους τους, γιατί αυτοί είναι πιο προηγμένοι τεχνολογικά…
Είναι που όμως μπροστά στα ίδια ερωτήματα Ιστορικά, επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη ξανά και ξανά…
Είναι που μπορεί να έχουν προοδεύσει παντού, αλλά παραμένουν υπερόπτες αλλά και αμαθείς Ιστορικά…
Είναι που κάθε φορά πιστεύουν πως: "Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά"…
Είναι που κάνουν συνεχώς άλματα τεχνολογικά, αλλά πισωγυρίσματα στα οικονομικά…
Είναι η έμφυτη αποφυγή του πόνου, που τους κάνει να θυσιάσουν πάντα τα μακρινά για να ικανοποιήσουν τα τωρινά...
Είναι που ο διαρκής και εύκολος πλούτος διαβρώνει ακόμη και τα πιο έξυπνα και ώριμα ανθρώπινα μυαλά…
Είναι που μετά από χρόνια ευημερίας σχεδόν τα πάντα είναι πια δεδομένα και θεωρούνται ως κεκτημένα πια…
Είναι που για να τα διατηρήσουν όλα αυτά, μπορούν πια να κάνουν "Ότι χρειαστεί" και πάντα με τον "Σκοπό να αγιάζει τα μέσα"…
Είναι που μετά από τα πάρα πολλά χρόνια προόδου και ευημερίας, σχεδόν όλοι πιστεύουν πια πως παρεμβατικά...
μπορούν να κάνουν ότι θέλουν όχι μόνο στα οικονομικά αλλά και στα κοινωνικά…
Είναι τελικά απλά από την "Ανθρώπινη Φύση την Ατελή"...
που ξανά και ξανά η Ιστορία Ομοιοκαταληκτεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.