Η κατάρρευση σε ένα Fiat νομισματικό σύστημα στο οποίο όλοι παραχαράζουν μετά “μανίας”, έρχεται μοιραία κάποια στιγμή όταν κάποιοι(ος) από τους παραχαράκτες από αυτούς που παράγουν περισσότερα από αυτά που καταναλώνουν, πάψουν είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο να κάνουν δεκτά τα "κάλπικα" χαρτονομίσματα που τυπώνουν οι άλλοι, αυτών δηλαδή που καταναλώνουν περισσότερα από όσα παράγουν.
Ο ΔασκαΛάκος...
Αυτό θα σήμαινε ότι οι περισσότερο παραγωγικές χώρες θα άντεχαν τους οικονομικούς κραδασμούς σε ένα άγνωστο και πολύπλοκο οικονομικά παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.Ταυτόχρονα θα υποδέχονταν και αρκετά κεφάλαια.Πες μία χώρα που θα κατάφερνε με τις δυνάμεις της να ανταποκριθεί σε μια τέτοια αναταραχή. Εννοείται ότι όλα αυτά θα συμβούν σε έναν ειρηνικό κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα φίλε χχχ,
ΔιαγραφήΜια χώρα που κατέχει την παραγωγή και μπορεί να παράγει ανταγωνιστικά θα έχει και το πλεονέκτημα σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Όμως πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν ακόμη και χώρες που τώρα είναι αρκετά πιο παραγωγικές από ότι καταναλωτικές και αυτό γιατί η σημερινή παραγωγή τους βασίζεται κατά κύριο λόγο στα δανεικά από τα κάλπικα χαρτονομίσματα των χωρών που παράγει κυρίως η Δύση.
Κατά την γνώμη μου αν θέλει κανείς να βρει χώρες που θα καταφέρουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν μετά από αυτή την επικείμενη κατάρρευση που μοιραία θα συμβεί κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει να κοιτάξει κατά Ασία μεριά.
Έτσι μετά το σκάσιμο των διάφορων εκεί φουσκών λόγω της τεράστιας αύξησης στην παροχή του κάλπικου χρήματος των τελευταίων ετών, χώρες όπως η Κίνα, η Κορέα, η Σιγκαπούρη και το Hong Kong νομίζω ότι θα καταφέρουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν περαιτέρω με ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς της Δύσης για το μεγαλύτερο μέρος του αιώνα που διάγουμε...