Ο χρυσός “φωνάζει”.. τον ακούς;

Με την κατάργηση της κάλυψης των χαρτονομισμάτων από τον χρυσό και μετά, η οικονομική θεραπεία των κυβερνήσεων “δια πάσαν νόσων και δια πάσαν μαλακίαν” ήταν η εκτύπωση ενός ωκεανού χαρτονομισμάτων.

Αυτό έγινε για να μπορούν οι πολιτικοί να χρηματοδοτήσουν χωρίς πρόβλημα τους πολέμους τους καθώς και την επανεκλογή τους, μέσω της σπατάλης και των άκρατων παροχών. Έτσι κατάφεραν να βγάλουν από την μέση την “άγκυρα” του χρηματοπιστωτικού συστήματος, δηλαδή τον χρυσό.

Παλαιότερα ο χρυσός κάλυπτε μεν τα χαρτονομίσματα των κρατών αλλά ταυτόχρονα δεν επέτρεπε και σε ένα κράτος να διατηρεί εμπορικά ελλείμματα για μεγάλο διάστημα, διότι οι εμπορικοί συνεταίροι του έπαιρναν σιγά σιγά τον χρυσό του και έτσι το κράτος ουσιαστικά ξέμενε από ταμειακά διαθέσιμα.

Από την άλλη πλευρά όποιος πολίτης είχε στην κατοχή του ένα χαρτονόμισμα, ήξερε ότι αυτό είχε κάποια αξία διότι αντιστοιχούσε σε συγκεκριμένη ποσότητα χρυσού, χρυσός ο οποίος για να αποθηκευτεί έπρεπε κάποιος πρώτα να πάει να τον βρει, να τον εξορύξει να τον επεξεργαστεί κτλ διαδικασία που μπορεί να χρειαζόταν έως και δέκα χρόνια να περατωθεί και φυσικά όχι πάντοτε χωρίς το ανάλογο ρίσκο της αποτυχίας.

Τώρα όμως δεν υπάρχει πια αυτό το πρόβλημα. Οι κεντρικές τράπεζες “έχουν το μαχαίρι έχουν και το πεπόνι” και μπορούν να πατάνε ένα κουμπί και να παράγουν όσο χρήμα θελήσουν και όποτε το θελήσουν από το πουθενά.

Έτσι τώρα οι πολιτικοί μπορούν να μοιράζουν αφειδώς τον “πλούτο” κατά βούληση, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να μειώνουν μισθούς και παροχές, να είναι γαλαντόμοι, κουβαρντάδες και φυσικά οι καλοί της υπόθεσης, ενώ όσοι φωνάζουν για σύνεση οικονομία και λιτότητα οι κακοί και φιλελεύθεροι, τελευταία και νεοφιλελεύθεροι.

Από την άλλη πλευρά τα κράτη μπορούν έτσι να διατηρούν μακροχρόνια και τεράστια εμπορικά ελλείμματα στις εμπορικές συναλλαγές τους, “κλέβοντας” με αυτόν τον τρόπο τον πλούτο και την παραγωγή των άλλων λαών, ιδίως αν διαθέτουν ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, όπως στην εποχή μας οι ΗΠΑ.

Στην πράξη όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.

Η εκτύπωση χρήματος από το πουθενά το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί πληθωρισμό και να παίρνει πίσω τον πλούτο που μοιράζει στο πολλαπλάσιο, φορολογώντας εμμέσως τους πολίτες μέσω της αύξησης της τιμής των προϊόντων . Απλά επειδή το δολάριο είναι αυτή τη στιγμή το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, οι ΗΠΑ “φροντίζουν” να φορολογούν όχι μόνο τους πολίτες τους αλλά και τους πολίτες όλης της υφηλίου.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο πληθωρισμός που εξάγει η FED με την παραγωγή αυτή του ωκεανού κάλπικων δολαρίων δεν έχει μετατραπεί ακόμη σε υπερπληθωρισμό, αλλά μόνο σε έναν μέτριο και φυσικά “μαγειρεμένο” απλό πληθωρισμό, αναγκάζοντας όμως τους εμπορικούς συνεταίρους της (Κίνα) να αυξάνουν συνεχώς τα επιτόκια για να καταπολεμήσουν τον εισαγόμενο πληθωρισμό.

Ο χρυσός όμως αποτελεί το κατεξοχήν αντίδοτο σε αυτόν τον πληθωρισμό και από το τότε που άρχισε η εκτύπωση αυτή των κάλπικων χαρτονομισμάτων από το πουθενά, άρχισε να παίρνει σιγά σιγά την ανηφόρα “φωνάζοντας”.

Έτσι στην αρχή το πήρε “χαμπάρι” το smart money και τοποθετήθηκε τριπλασιάζοντας την τιμή του. Κατόπιν όλο και περισσότεροι βλέπουν ότι όπως το πάνε οι πολιτικοί θα καταντήσουν τα χαρτονομίσματα χαρτοπετσέτες και αρχίζουν να αγοράζουν χρυσό θεωρώντας τον πλέον ώς ένα εναλλακτικό νόμισμα.

Κατόπιν θα το καταλάβουν και όλοι αυτοί που τώρα φωνάζουν ότι ο χρυσός είναι φούσκα και θα αρχίσουν να τον αγοράζουν “μετά μανίας” με αποτέλεσμα να στείλουν την τιμή του στην στρατόσφαιρα.

Τελευταίοι θα το συνειδητοποιήσουν και οι πολιτικοί, μόλις δουν ότι χωρίς άγκυρα το χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχουν φτιάξει θα "τσακιστεί στα βράχια" και στην προσπάθειά τους να καλύψουν μέρος του ωκεανού των κάλπικων χαρτονομισμάτων που έχουν τυπώσει με τον χρυσό, θα στείλουν την τιμή του στο φεγγάρι, κάνοντας ευτυχισμένους αυτούς που περιμένουν να γίνουν πλούσιοι ποντάροντας στην ανοησία και την αποτυχία του συστήματος.

Μέχρι όμως να εμφανιστεί ο νέος Henry Paulson που θα αυξήσει πολύ τα επιτόκια καταπολεμώντας έτσι τον πληθωρισμό δίνοντας ταυτόχρονα αξία στα χαρτονομίσματα, ο χρυσός μπορεί να αποτελεί κάλλιστα το κατ' εξοχήν εναλλακτικό νόμισμα στην νομισματική απάτη της σύγχρονης εποχής.

Ο “Καθηγητής Λυκείου”