και χρήμα δεν εκράτεις...

και χρήμα δεν εκράτεις...
και χρήμα δεν εκράτεις...

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

The End of Fed …


Από τότε που άρχισα να αντιλαμβάνομαι τα “ελαττώματα” του υπάρχοντος οικονομικού μοντέλου, συνειδητοποίησα ότι η επερχόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση μάλλον δεν θα είναι από αυτές που αναγράφονται στην οικονομική ιστορία ως απλά “κρυολογήματα” του συστήματος, αλλά για μια κρίση η οποία θα σηματοδοτήσει το κλείσιμο ενός μεγάλου οικονομικού κύκλου.

Ενός κύκλου από αυτούς που το τέλος τους επιφέρει μια σειρά από μεγάλες και κοσμοϊστορικές αλλαγές στα ισχύοντα οικονομικά μοντέλα, παρέχοντας έτσι μια μοναδική ευκαιρία για την εξάλειψη όλων των ελαττωμάτων που η ίδια την πραγματικότητα αναδεικνύει.

Κατά την γνώμη μου λοιπόν ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα του υπάρχοντος οικονομικού συστήματος, είναι η ίδια η ύπαρξη και ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών στην διαμορφούμενη οικονομική πολιτική, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της FED.

Κάποτε είχαν ρωτήσει τον Jim Rogers, για το τι θα έκανε εάν γινόταν μια μέρα πρόεδρος της FED και αυτός απάντησε:

Θα την καταργούσα και μετά θα υπέβαλα και την παραίτηση μου”.

Αυτό νομίζω είναι το πιο σωστό που έχω διαβάσει κατά καιρούς για την FED.

Η FED υποτίθεται πως λειτουργεί ως ανεξάρτητη, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα συμβούλιο από γραφειοκράτες διορισμένους ουσιαστικά από το κράτος, οι οποίοι λαμβάνοντας υπόψιν τους οικονομικά στοιχεία και δείκτες παλαιότερων μηνών, παίρνουν αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά ολόκληρη την οικονομία. Και όλα αυτά μακριά από την αγορά και πάντα για το καλό της ίδιας της αγοράς.

Δυστυχώς όμως όλα αυτά ισχύουν στην θεωρία, γιατί στην πράξη τις περισσότερες φορές οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι για το καλό της κυβέρνησης και των πολύ καλά αμειβομένων θέσεων των μελών της. Διότι ο οποιοσδήποτε εκεί μέσα γνωρίζει καλά καλά ότι μια απόφαση που μπορεί να στοχεύει μακροπρόθεσμα αλλά επιφέρει βραχυπρόθεσμο "οικονομικό πόνο" , θα στοιχίσει αυτόματα και την αντίστοιχη θέση.

Ένας από τους λόγους λοιπόν για τους οποίους δημιουργήθηκε η FED ήταν η διαφύλαξη της σταθερότητας του δολαρίου. Τα στοιχεία όμως μας λένε ότι από τότε που δημιουργήθηκε η FED έως τώρα, το δολάριο έχει χάσει πάνω από το 95% της αγοραστικής του δύναμης. Άραγε αναρωτιέται κανείς αν αυτό δεν είναι μια τεράστια επιτυχία, τότε πιο είναι;

Αυτό γιατί δύο πράγματα ξέρει να κάνει καλά η FED κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ύφεση, για να την καταπολεμήσει. Να τυπώνει χρήμα και να μειώνει τα επιτόκια. Αυτό που καταφέρνει όμως στην πραγματικότητα, είναι να δημιουργεί φούσκες από εδώ και από εκεί, το σκάσιμο των οποίων κάνουν τα πράγματα στο τέλος χειρότερα .

Έτσι με αυτή την τακτική τα τελευταία χρόνια, έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια φούσκα στις μετοχές, μια στα Αμερικανικά ακίνητα, και τώρα μια μεγαλύτερη στα Αμερικανικά ομόλογα.

Αυτό γιατί η εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί μια ψευδή αίσθηση προσωρινής ανακούφισης μέσω της αύξησης των τιμών από τον πληθωρισμό, καθώς και μια πλασματική ευημερία, ακριβώς όπως ένας άρρωστος υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών νιώθει ότι είναι υγιής και δυνατός, ξεχνώντας προσωρινά το πρόβλημά του, για να καταρρεύσει αργότερα από το πρόβλημά αυτό ή από υπερβολική δόση.

Όσον αφορά τώρα τα επιτόκια αυτό που ουσιαστικά επιτυγχάνουν οι κεντρικές τράπεζες μειώνοντάς τα στο μηδέν, είναι να “αποπροσανατολίζουν” την οικονομία δημιουργώντας έτσι περισσότερες αποτυχημένες επενδύσεις, οι οποίες αναπόφευκτα καταρρέουν αργότερα με το σκάσιμο της φούσκας, στερώντας έτσι απαραίτητους οικονομικούς πόρους για την ανάπτυξη και τον πλούτο μιας κοινωνίας.

Αυτό γιατί σε ένα υγιή οικονομικό κύκλο τα επιτόκια μειώνονται από την ίδια την αγορά, όταν οι πολίτες αναβάλλοντας τις αγορές λόγω πιθανόν των κακών οικονομικών συνθηκών που επικρατούν, αρχίζουν και αποταμιεύουν περισσότερο και να καταναλώνουν λιγότερο.

Έτσι το κεφάλαιο αρχίζει να συσσωρεύεται, ενώ ταυτόχρονα οι υποψήφιοι επιχειρηματίες αρχίζουν να κάνουν σχέδια για τις επόμενες κερδοφόρες επιχειρηματικές τους ιδέες. Όταν λοιπόν με την πάροδο του χρόνου οι καταναλωτές αρχίζουν ξανά να ξοδεύουν όλο και περισσότερο, οι επενδύσεις αυτές έχουν ήδη καταστεί παραγωγικές και έτσι βρίσκουν άμεσα πρόθυμους καταναλωτές για τα προϊόντα τους, καλύπτοντας έτσι με έναν υγιή και σωστό τρόπο τις τρέχουσες καταναλωτικές ανάγκες.

Το σπουδαιότερο από όλα όμως, είναι ότι σε αυτή την περίπτωση οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρηματικές ιδέες βρίσκουν διαθέσιμους τους απαιτούμενους για την πραγματοποίηση τους πόρους, χωρίς να καταλήγουν στο τέλος ανεκπλήρωτες και αποτυχημένες στερώντας έτσι πολύτιμους από άλλους παραγωγικότερους τομείς της οικονομίας.

Όταν όμως η μείωση των επιτοκίων χρησιμοποιείται από τις κεντρικές τράπεζες ως θεραπεία για μια κρίση, αυτό που ουσιαστικά γίνεται είναι μέσω της παροχής φθηνού χρήματος, είναι να αποπροσανατολίζονται οι υποψήφιοι επιχειρηματίες οι οποίοι νομίζοντας ότι οι οικονομικές συνθήκες είναι οι κατάλληλες, αρχίζουν να σχεδιάζουν ή και δανείζονται για επενδύσεις οι οποίες δεν είναι κατάλληλες για την εποχή.

Κατά συνέπεια λοιπόν όλες αυτές οι επενδύσεις έχουν λιγότερες πιθανότητες να καταστούν στο τέλος κερδοφόρες, από ότι αν είχαν ξεκινήσει στην κατάλληλη χρονικά στιγμή ενός οικονομικού κύκλου.

Αλλά και όσο περισσότερο διατηρούνται χαμηλά τα επιτόκια, τόσο περισσότερες είναι οι λανθασμένες επενδύσεις οι οποίες δημιουργούνται και φυσικά τόσο μεγαλύτερες θα είναι κατόπιν οι αρνητικές συνέπειες στην οικονομία, από την πιθανή κατάρρευσή τους. Για αυτό και η FED αρνούμενη πάντα να πληρώσει τον λογαριασμό, τυπώνει και άλλο χρήμα για να κρατήσει ζωντανές τις αποτυχημένες αυτές εταιρίες και επενδύσεις που στην πραγματικότητα έχουν χρεοκοπήσει.

Όμως έτσι ότι το μόνο που καταφέρνει η FED είναι τελικά απλώς να αναβάλλει για το μέλλον την “πληρωμή” αυτή, κάτι όμως που εκτιμώ τελικά ότι θα το “πληρώσει” με την ίδια την ύπαρξή της, στην σημερινή της μορφή.

Επειδή λοιπόν θεωρώ ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν και καλούς οικονομολόγους όσο και την κατάλληλη οικονομική παιδεία, πιστεύω ότι θα αντιληφθούν επιτέλους, ιδίως μετά από αυτή την τελευταία και σημαντικότερη οικονομική “σφαλιάρα” που θα δεχθούν, ότι μια από τις πρώτες αποφάσεις που επιβάλλεται να πάρουν για για να μην ξαναβρεθούν στην ίδια κατάσταση είναι:

The End of FED...

Ο “Καθηγητής Λυκείου”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.