Οι “φωτοτυπίες” της Γαρουφαλιάς Αλεξανδράτου....

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί ως λαός να είμαστε έτσι όπως είμαστε και όχι κάπως αλλιώς.

Γιατί για παράδειγμα οι Ελβετοί ας πούμε, πραγματοποιούν δημοψήφισμα και ψηφίζουν να μην αυξηθούν οι μέρες της άδειάς τους, ενώ εμείς εδώ στην Ελλάδα ψηφίζουμε συνεχώς τα τελευταία τριάντα χρόνια αυτόν ή αυτούς που μας τάζουν τις περισσότερες ημέρες “άδειας” το χρόνο, γραμμένες ή άγραφες.

Άραγε γιατί εμείς να έχουμε τόσο μεγάλο “κύκλο” ως λαός και από την απόλυτη φτώχεια της δεκαετίας του 50 που δεν είχαμε πχ ούτε παπούτσια να βάλουμε, καταλήξαμε στις αρχές αυτού του αιώνα σε πολλές περιοχές της Ελλάδος να έχουμε την μεγαλύτερη κατ' κεφαλήν αναλογία σε Πόρσε Καγιέν στην Ευρώπη, ενώ πχ οι Ελβετοί ουσιαστικά δεν έχουν καν “κύκλο” και μετά από τόσα “ανιαρά” χρόνια συνεχούς πλούτου και υψηλότατων μισθών, παραμένουν ακόμη πλούσιοι και αξιόπιστοι.

Ακόμη γιατί τώρα οι περισσότεροι εδώ στην Ελλάδα καπνίζουν κάτω από την ταμπέλα “Απαγορεύεται το κάπνισμα” και ταυτόχρονα τα "χώνουν" στην Αγγέλα και στους Γερμανούς, ενώ στην πραγματικότητα η αγοραστική δύναμη των μισθών και των συντάξεων τους, βασίζεται στην αξιοπιστία και την τήρηση των νόμων από τους Γερμανούς και τους άλλους βορειοευρωπαίους, μια που εμείς την δικιά μας την “αξιοπιστία”, την έχουμε “απολέσει” εδώ και καιρό.

Άραγε μήπως φταίνε οι καιρικές συνθήκες που σε εμάς αλλάζουν τόσο γρήγορα και τόσο συχνά ή μήπως να φταίνε οι Τούρκοι που μας έχουν επηρεάσει και μας έχουν “διαβρώσει” μετά από τα τόσα πολλά χρόνια “υποδούλωσης”.

Ή μήπως τελικά αυτό που φταίει είναι ότι απλά οι περισσότεροι κάνουν το “λάθος” να μας συγκρίνουν με τους Ευρωπαίους και όχι πχ με τους Αφρικανικούς, ενώ στην πραγματικότητα δεν είμασταν ποτέ “Ευρωπαίοι” αλλά Βαλκάνιοι;

Τελικά δεν ξέρω το τι πραγματικά ευθύνεται για όλες αυτές τις “ασθένειές” μας, αλλά αυτό που ξέρω καλά είναι ότι ιστορικά έχει αποδειχθεί στην πράξη πως δεν υπάρχει άλλη θεραπεία για εμάς τους Έλληνες, παρά μόνο αυτή του “σοκ”, του “δέους” και της εθνικής τραγωδίας.

Βέβαια ίσως τελικά να μην φταίμε μόνο εμείς, αλλά και αυτοί που μας πέρασαν για Ευρωπαίους και μας έβαλαν και στην Ευρωζώνη και ακόμη περισσότερο ενώ εμείς τους “κοροϊδεύαμε” συνεχώς δίνοντάς τους ψεύτικα στοιχεία, αυτοί συνέχιζαν και συνεχίζουν να μας δανείζουν.

Όμως η πρόβλεψή μου παραμένει ότι τελικά δεν θα την γλιτώσουν ούτε και αυτοί και ότι μια μέρα θα “βουλιάξουν” μετανιωμένοι που μας δάνεισαν.

Και αυτό γιατί πίστεψαν λανθασμένα ότι μπορούν να παρέμβουν και να αλλάξουν τον “κύκλο” μας, καταφέρνοντας μέσα σε λίγα χρόνια να μας κάνουν Ευρωπαίους και μάλιστα δια μέσου μιας σκληρής και αποτυχημένης λιτότητας.

Στην πραγματικότητα λοιπόν αυτό που κάνουν τώρα οι διοικούντες μας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, είναι απλά να κερδίζουν χρόνο, περιμένοντας ίσως κάποιο θαύμα.

Το μόνο πρόβλημα όμως είναι πως η καθυστέρηση δεν συμφέρει πια κανέναν μας, απλά γιατί ήδη χάνουμε με 10-0 και συνεχίζουμε να “τρώμε” και άλλα, άρα κάποια στιγμή το “σφύριγμα της λήξης” θα μας βρει όλους μας όχι απλά χαμένους, αλλά “διασυρμένους”.

Βέβαια τώρα επιβάλλεται να είμαστε αισιόδοξοι και να μην ανησυχούμε ιδιαίτερα πια, μια που ήδη έχουμε νέα κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Αντώνη.

Έτσι αυτό που προβλέπω από εδώ και πέρα είναι ότι μάλλον θα κάνουμε όλοι μας ότι και πριν, δηλαδή εμείς θα συνεχίσουμε να προσποιούμαστε ότι κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στην οικονομία μας, ενώ αυτοί της τρόικα θα συνεχίσουν να κάνουν ότι μας ελέγχουν.

Και αυτό όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά απλά επειδή “Η ανθρώπινη ανοησία είναι άπειρη”, όπως ήδη έχει πει και ο Αλβέρτος Αϊνστάιν.

Για να λέμε όμως και “του στραβού το δίκιο”, αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμη είναι αν αυτοί οι οικονομολόγοι της τρόικα, εκτός από άσχετοι περί της οικονομικής αλήθειας, είναι τελικά και ανόητοι ή όλα αυτά τα κάνουν μόνο και μόνο επειδή έχουν κάποια “ρητή εντολή” από αυτούς που τους πληρώνουν, διότι φοβούνται να μην καταρρεύσει στα “χέρια” τους το ελαττωματικό Ευρωπαϊκό οικονομικό μοντέλο τους.

Όμως δυστυχώς για όλους αυτούς αλλά και για εμάς, κανείς δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια για πάντα και να πάει κόντρα στην πραγματικότητα για πολύ καιρό.

Γι' αυτό και ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνει κατά την γνώμη μου η νέα αυτή κυβέρνηση, είναι να αποφασίσει από τώρα το τι εικόνες θα απεικονίζονται επάνω στα χαρτονομίσματα της νέας δραχμής.

Αυτό λοιπόν που έχω να προτείνω εγώ, είναι τα χαρτονομίσματα της νέας δραχμής από το μικρότερο στο μεγαλύτερο σε αξία, να απεικονίζουν κατά σειρά την εικόνα του Ανδρέα Παπανδρέου, του Μένιου Κουτσόγιωργα, του Άκη Τζοχατζόπουλου, του Θεόδωρου Τζουκάτου, του Τάσου Μαντέλη, του Κώστα Καραμανλή του νεότερου, του Γεωργίου Α. Παπανδρέου και τέλος της Γαρυφαλλιάς Αλεξανδράτου, της γνωστής Τζούλιας ντε.

Και αυτό όχι μόνο επειδή όπως ήδη έχει δηλώσει και η ίδια η Τζούλια, “Το όνομα Τζούλια από μόνο του είναι λεφτά”, αλλά και επειδή πιστεύω ότι μια καλή φωτογραφία της Τζούλιας εν' ώρα εργασίας, αποτελεί και μια αρκετά καλή αναπαράσταση της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας.

Γιατί πιο όμορφος ήταν ο George Washington και τον κάνανε χαρτονόμισμα;

Διότι και τα δύο αυτά χαρτονομίσματα επειδή στην ουσία είναι Fiat, θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι “όμορφα” και “θελκτικά”, μια που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μόνο δύο απλές φωτοτυπίες.

Και όλα αυτά όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά επειδή θεωρώ ότι όσο πιθανό είναι να “ξεπληρώσουν” κάποιον κάποια στιγμή οι Έλληνες, παρέχοντάς του ως αντίκρισμα για ένα νέο χαρτονόμισμα τους κάποιο προϊόν ή κάποια υπηρεσία, άλλο τόσο πιθανό είναι να τον “ξεπληρώσουν” και οι Αμερικάνοι.

Άσε που εδώ τα λέμε, πιο πιθανό είναι να “ξεπληρωθεί” κάποιος με καμιά “υπηρεσία” παντός φύσεως από την Τζούλια ή να του φανεί "χρήσιμη" μια καλή φωτογραφία της, παρά να του του φανεί κάπου χρήσιμη η φωτογραφία ή ο ίδιος ο μακαρίτης ο George Washington.

Αυτό για το οποίο όμως δεν είμαι σίγουρος, είναι το αν τελικά αυτή η κυβέρνηση θα προλάβει και αν θα καταφέρει να κάνει πρωτοχρονιά στην κυβέρνηση.

Και αυτό γιατί πιστεύω πως μόλις ο Αντώνης συνειδητοποιήσει ότι το βιοτικό μας επίπεδο δεν μπορεί να το διασώσει ούτε το ευρώ, αλλά ούτε και η Ευρωπαϊκή “προοπτική” της χώρας, τότε θα τρομάξει και αυτός με την σειρά του και μάλλον θα πετάξει την “καυτή πατάτα” στον Αλέξη.

Έτσι λοιπόν αυτό που προβλέπω τελικά, είναι πως τον Αλέξη δεν τον “γλιτώνουμε” ούτε εμείς ούτε οι Ευρωπαίοι ηγέτες και πως κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον εμείς οι Έλληνες θα τον στείλουμε να “διαπραγματευτεί” με την Αγγέλα.

Μάλλον εγώ προσωπικά είμαι σίγουρος ότι ο Αλέξης θα βρίσκεται εκεί.

Για την Αγγέλα είναι που δεν είμαι και τόσο σίγουρος....

Ο “Καθηγητής Λυκείου”