Πουλάμε όταν είναι να βγει ο Τσίπρας.... και αγοράζουμε όταν θα είναι να πέσει ο Μιχαλολιάκος...

Το χρηματιστήριο πάντα δίνει ευκαιρίες για κέρδη είτε με το “πάνω” είτε με το “κάτω”, αρκεί κανείς να βρίσκεται τη σωστή στιγμή στο σωστό σημείο.

Επειδή όμως είναι πολύ δύσκολο να κερδίζει κανείς συνεχώς και με τα “πάνω” και με τα “κάτω”, το αμέσως καλύτερο που μπορεί να κάνει, είναι να μπορεί να ξεχωρίζει το πότε θα πρέπει αυτός να βρίσκεται μέσα στην αγορά και πότε απ' έξω.

Για την ακρίβεια το πιο σημαντικό πράγμα στο χρηματιστήριο κατά την γνώμη μου δεν είναι το πότε θα είναι κανείς μέσα, αλλά το πότε θα είναι στην απ' “έξω”.

Και αυτό όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για να την “γλυτώνει” όταν χάνονται τα πολλά λεφτά και να έχει έτσι πιθανότητες για να είναι μέσα όταν η αγορά θα “πληρώνει” τα πολλά λεφτά.

Διότι αυτό που δεν πρέπει να ξεχνά ποτέ κανείς στις αγορές και στα χρηματιστήρια, είναι πως ότι κατεβαίνει, ανεβαίνει και πως ότι ανεβαίνει κάποια στιγμή έρχεται η ώρα για να “γκρεμοτσακιστεί” και αυτό με τη σειρά του.

Έτσι το μόνο που πρέπει να κάνει ένας υποψήφιος κερδοσκόπος αν θέλει να είναι επιτυχημένος, είναι να μπορεί να αναγνωρίζει το πότε ένα χρηματιστήριο ή μια αγορά μετά από μια παρατεταμένη άνοδο ή πτώση, έχει υπερβάλει είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω και αυτό για να πάρει την αντίστοιχη θέση.

Γι' αυτό και οι παλιές “καραβάνες” των αγορών γνωρίζουν καλά ότι τα πολλά και γρήγορα λεφτά στο χρηματιστήριο βγαίνουν όταν αυτές έχουν προεξοφλήσει κάτι, το οποίο όμως τελικά δεν έρχεται διότι στην θέση του έρχεται κάτι άλλο διαφορετικό, έστω και προσωρινά.

Έτσι λοιπόν αφού το Ελληνικό χρηματιστήριο με τις 500 μονάδες του προεξόφλησε την έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ και την άνοδο των αντιμνημονιακών δυνάμεων στην εξουσία και αφού τελικά τίποτε από όλα αυτά δεν ήρθε ακόμη, μετά τις δεύτερες εκλογές άλλαξε συμπεριφορά και μας “έσκασε” μια ωραία και με την “βούλα” αντιστροφή τάσης.

Και όλα αυτά πιστεύω για να αποδείξει για άλλη μια φορά στην πράξη, ότι όταν ακόμη και αυτοί που πληρώνονται για να γράφουν για μετοχές σταματήσουν πια να γράφουν για μετοχές αλλά γράφουν για καταστροφές, τότε είναι η ώρα να αγοράζει κανείς μετοχές, έστω και για βραχυπρόθεσμα.

Όμως δεν πρόλαβε η αγορά να δώσει αξιόλογα κέρδη και αμέσως αυτοί που μας πρότειναν να αγοράσουμε μετοχές στις 2000 στις 1500 και στις 1.000 μονάδες, βγήκαν πάλι και μας προτείνουν να αγοράσουμε ξανά μετοχές.

Κατά την γνώμη μου όμως δεν γράφονται έτσι οι μακροπρόθεσμοι πάτοι, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι το Ελληνικό χρηματιστήριο δεν είναι σε θέση να δώσει άμεσα αξιόλογα κέρδη μέχρι βέβαια να βγει ο Τσίπρας, ή ακόμη πως κάποιες μετοχές δεν έχουν δει ήδη τα μακροχρόνια χαμηλά τους, ιδίως αυτές με τα καλά θεμελιώδη.

Η άποψή μου όμως είναι ότι ο μακροπρόθεσμος πάτος του Ελληνικού χρηματιστηρίου δεν έχει γραφτεί ακόμη και πως όταν αυτός θα γράφεται στους δρόμους θα ρέει αίμα στην κυριολεξία, απόρροια της θεραπείας του “σοκ και του δέους” που απαιτείται κατά την γνώμη μου για να βάλει “μυαλό” η Ελληνική κοινωνία και για να κλείσει έτσι τον κύκλο της η Ελληνική οικονομία και να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος, αυτός της οικονομικής ανάπτυξης και των μετοχών.

Διότι δυστυχώς απλά με ψυχολογική υποστήριξη τύπου Αντώνη, ευχολόγια και “ασπιρίνες” δεν είναι δυνατόν κατά την γνώμη μου να καταπολεμηθεί μια πολύ σοβαρή ασθένεια, όπως για παράδειγμα ο “καρκίνος”.

Και αυτό γιατί όπως έχω ξαναπεί το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι πια μόνο πολιτικό ή οικονομικό και λογιστικό, αλλά κατ' εξοχήν κοινωνικό.

Κατά την γνώμη μου λοιπόν η Ελλάδα πάσχει από “κοινωνικό καρκίνο” τελευταίου σταδίου, με την Ελληνική κοινωνία να παρουσιάζει όλα εκείνα τα σημάδια της διάλυσης, τα οποία παρουσιάζει μια οποιαδήποτε κοινωνία της ιστορίας πριν αυτή καταρρεύσει ολοκληρωτικά.

Το ότι λοιπόν κάποιοι “γιατροί” της είχαν δώσει από 1 έως 2 χρόνια ζωής και αυτή μετά από 3 χρόνια δεν λέει να τα “τινάξει” ακόμη, αυτό δεν σημαίνει ότι την σκαπούλαρε κιόλας και ότι δεν θα “πεθάνει” τελικά.

Για την ακρίβεια το γεγονός αυτό κάθε μέρα που περνά αυξάνει εκθετικά τις πιθανότητες η αυριανή μέρα να είναι τελικά η “μέρα” της.

Και αυτό γιατί μπορεί μεν ο “ασθενείς” να δείχνει πως είναι φυσιολογικός, να περπατάει και να μιλάει, αλλά μέσα του ο “καρκίνος” του κατατρώει τα “όργανα” και κάποια στιγμή ίσως και σε ανύποπτο χρόνο θα συμβεί τελικά αυτό που έχουν προβλέψει οι περισσότεροι “γιατροί”.

Όχι βέβαια ότι δεν γίνονται και θαύματα, αλλά η κοινή λογική λέει ότι όσο ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα θα συρρικνώνεται, τόσο θα πρέπει να μειώνονται οι μισθοί και το βιοτικό μας επίπεδο.

Έτσι μετά τα μέτρα που πήρε ο Γιώργος και αυτά που θα πάρει σύντομα ο Αντώνης, τα επόμενα μέτρα πιστεύω ότι θα κληθεί να τα πάρει ο Αλέξης.

Όμως η άποψή μου είναι ότι ο Αλέξης αντί να πάρει νέα μέτρα, θα πάρει τελικά  τα δικά μας “μέτρα”, αλλά και αυτά της Μέρκελ και της ίδιας της Ευρωζώνης, για να μην πω και της παγκόσμιας οικονομίας.

Έτσι λοιπόν μπορεί τώρα οι μετοχές να φαντάζουν φθηνές, αλλά πιστεύω ότι με πρωθυπουργό τον Αλέξη είναι ακόμη πολύ ακριβές.

Αυτό που δεν ξέρω βέβαια είναι αν αυτές θα είναι φθηνές ή ακριβές και με τον παραεπόμενο πρωθυπουργό τον Μιχαλολιάκο, ο οποίος θα κληθεί κατά την γνώμη μου με την σειρά του να πάρει τα “μέτρα” του Αλέξη.

Όμως αυτό που νομίζω ότι γνωρίζω καλά, είναι πως όταν θα είναι ώρα για να “πέσει” και αυτός με την σειρά του (είπαμε ότι ανεβαίνει κατεβαίνει), μάλλον θα έχει ολοκληρωθεί η θεραπεία του “σοκ και του δέους” που απαιτείται κατά την γνώμη μου για να φτιάξει η Ελληνική κοινωνία και άρα τότε θα είναι ώρα να αγοράζει κανείς μετοχές, όταν όλοι θα τις “κλαίνε” και θα τους κάνουν τα “σαράντα”, γιατί θα μάλλον θα έχουν επικεντρωθεί επάνω στην εθνική τραγωδία μας.

Όλα αυτά όμως ίσως είναι λίγο μακρινά και στις αγορές ισχύει πως όσο η “ορχήστρα” παίζει “μουσική”, τόσο πρέπει κανείς να “χορεύει” και όχι να γκρινιάζει.

Βέβαια αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως η αγορά τώρα που αρκετοί την ξαναθυμήθηκαν και άρχισαν να προτείνουν ξανά αγορές, αυτή αντί να φοβίζει, συνεχίζει να “πανηγυρίζει”.

Κανονικά αν εγώ κάνω λάθος και αυτός είναι όντως ένας κανονικός μακροπρόθεσμος πάτος, τότε η αγορά θα πρέπει να προσπαθήσει να φοβίσει τα “αδύναμα χέρια” πλησιάζοντας ξανά τα χαμηλά της, απλά για να μαζέψουν τα δυνατά χέρια περισσότερα χαρτιά.

Έτσι το μόνο που έμεινε για να με φοβίζει πια είναι μόνο ο Νοστράδαμος, καθώς και σε ποιόν θα “σπρώξουμε” τις μετοχές μας όταν θα πλησιάζει η ώρα για να γίνει πρωθυπουργός ο Αλέξης.

Εκτός αν κάποιος πιστεύει ότι τα πράγματα από εδώ και πέρα στην Ελλάδα θα γίνονται καλύτερα μέρα με την μέρα, τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία ή ακόμη και αν πιστεύει ότι ο Αλέξης μετά τον Ορλ-ανδρέου αποδειχθεί και αυτός ένας Τσιπρ-ανδρέου, κάτι που εγώ προσωπικά δεν το νομίζω.

Αλλά κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να ανησυχούμε ακόμη και για αυτό, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι στις αγορές πάντα υπάρχουν “κορόιδα”, όπως για παράδειγμα αυτά που αγοράζουν τώρα μετοχές στα Ευρωπαϊκά και Αμερικάνικά χρηματιστήρια, επειδή “βήχει” λέει ο Μπέν και “κλάνει” ο Ντράγκι.

Και αυτό το λέω επειδή πιστεύω ότι σε αντίθεση με το Ελληνικό χρηματιστήριο στο οποίο η φούσκα των δανεικών και της πιστωτικής επέκτασης έχει ήδη σκάσει, στα ξένα αυτή καλά κρατεί αλλά και “φουσκώνει” ακόμη περισσότερο.

Γι' αυτό λοιπόν σε αυτά, πουλάμε όταν ανακοινωθεί και επίσημα το QE3 και αγοράζουμε ξανά όταν οι δείκτες διαιρέσουν δια 3.....

Ο "Καθηγητής Λυκείου”