“Ήρθε η ώρα να πληρώσεις Γιακουμή.....”

(Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από φράση της ταινίας: “Η δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά”)

Το κύριο χαρακτηριστικό μιας κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, είναι ότι εκτός από τον πόνο και την δυστυχία που αυτή επιφέρει στους πολίτες, ταυτόχρονα “ξυρίζει” και εξαφανίζει από προσώπου γης αυτούς που έκαναν τα λάθη και τις υπερβολές στο πρόσφατο παρελθόν, δηλαδή εκείνους που έσφαλαν κατά την περίοδο της ανάπτυξης και ως εκ τούτου αυτούς που ουσιαστικά δημιούργησαν την τρέχουσα κρίση.

Κατά συνέπεια λοιπόν οι κρίσεις στον καπιταλισμό είναι αναπόφευκτες διότι έχουν ως κύρια και βασική τους αιτία την ίδια την ανθρώπινη φύση η οποία είναι από την “φύση” της σφαλερή και ατελής, αλλά ταυτόχρονα αυτο-ιάσιμες και ευεργετικές διότι το σύστημα από μόνο του “αφανίζοντας” τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και υποχρεώνοντας αυτούς που ευθύνονται στην πραγματικότητα να “πληρώσουν τον λογαριασμό”, έχει την ικανότητα να αναζωογονείται από τις στάχτες του, όπως θα έλεγε και ο Kontrantieff.

Και φυσικά όσο πιο μεγάλη η υπερβολή και τα λάθη κατά την διάρκεια της ανάπτυξης, τόσο πιο μεγάλη η επόμενη κρίση και τόσο πιο μεγάλος ο πόνος και ο “λογαριασμός” που πρέπει να “πληρωθεί”.

Όμως αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα σήμερα, ότι δηλαδή κατά την διάρκεια της πρόσφατης ιστορίας μας οι κατά καιρούς πολιτικοί και διοικούντες στην προσπάθειά τους να “γλιτώσουν” και να προστατεύσουν αυτούς που έπρεπε να “πληρώσουν” για τις κατά καιρούς κρίσεις, αρχικά κατάργησαν την κάλυψη των χαρτονομισμάτων σε χρυσό, ενώ κατόπιν νόμισαν κιόλας ότι ανακάλυψαν τον τρόπο για να εξαλείψουν άπαξ και δια παντός τις υφέσεις από την οικονομική ιστορία.

Τι κρίμα (θα προσθέσω εγώ) που δεν βρήκαν ακόμη και τον τρόπο να εξαφανίσουν και την αρρώστια και τον ίδιο τον θάνατο και έτσι τώρα όλοι εμείς να ζούμε όχι μόνο σαν βασιλιάδες, αλλά και στον αιώνα τον άπαντα.

Και όλο αυτό το “θαύμα” το κατάφεραν λέει, στην αρχή καταργώντας τον “αναχρονιστικό” κανόνα του χρυσού, και κατόπιν απλά και μόνο μηδενίζοντας τα επιτόκια και τυπώνοντας όσο χρήμα χρειαστεί για να κάνουν bailout όλους αυτούς που αποτυγχάνουν και σύμφωνα με τον παλαιό καπιταλισμό πρέπει να “πληρώσουν”, αλλά σύμφωνα με τον τωρινό “σοσιαλιστικό καπιταλισμό” δεν “γίνεται” να πληρώσουν γιατί έτσι θα γίνει της “Πόπης” και τελικά θα την πληρώσουν όχι μόνο οι πολίτες αλλά και οι διοικούντες και οι πολιτικοί στις επόμενες εκλογές.

Κατόπιν όλων αυτών νομίζω ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς διάνοια ή προφέσορας στα οικονομικά για να καταλάβει ότι ή βρήκαμε τον τρόπο για να καταργήσουμε τις υφέσεις και τις κρίσεις και θα γίνουμε όλοι πλούσιοι (όλα αυτά φυσικά στην Αμερική γιατί εδώ στην Ελλάδα ας όψεται η χονδροκώλα η Μέρκελ), ή στην επόμενη κρίση στην κυριολεξία “δεν θα βρίσκουμε Παπά για να θάψει.....”

Και αυτό γιατί η επόμενη κρίση ή κάποια από τις επόμενες όταν αυτή υπάρξει, απλά θα “ξυρίσει” αυτούς που πραγματικά ευθύνονται για αυτήν, δηλαδή τους ίδιους τους πολιτικούς, τις κεντρικές τους τράπεζες και κατ' επέκταση όλο το υπάρχον οικονομικό σύστημα.

Διότι το υπάρχων σύστημα ειδικά στην Δύση τα τελευταία χρόνια και μετά την κατάργηση του κανόνα του χρυσού, βασίστηκε πάνω στο μοντέλο ανάπτυξης με βάση την πιστωτική επέκταση, τα δανεικά και την συνεχή αύξηση του χρέους.

Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα οι κεντρικές τράπεζες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης δίνοντας συνεχώς νέο χρήμα στις τράπεζες για να το δανείσουν και ταυτόχρονα κρατώντας τα υποχρεωτικά αποθεματικά αυτών σε πολύ χαμηλά ποσοστά, στην ουσία δεν τυπώνουν χρήμα, αλλά χρέος και βερεσέ.

Όσοι όμως γνωρίζουν απλά τα βασικά της σωστής οικονομίας, ξέρουν πολύ καλά ότι όλες οι προηγούμενες μεγάλες κρίσεις του καπιταλισμού, “τραβεστί” ή μη, δημιουργήθηκαν εξαιτίας της μεγάλης αύξησης του χρέους και των “δανεικών και αγύριστων”, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα.

Και όσο μεγαλύτερο το χρέος και τα “δανεικά και αγύριστα”, τόσο μεγαλύτερη η κρίση και τόσο μεγαλύτερος και ο “λογαριασμός” ο οποίος πρέπει να πληρωθεί στο τέλος.

Όσο λοιπόν αυτά τα “δανεικά και αγύριστα” δεν πληρώνονται και “καλύπτονται” με καινούργιο χρέος, τόσο αυξάνεται ο λογαριασμός του χρέους και τόσο πιο “ακριβά” πρέπει να πληρωθεί αυτός στο μέλλον.

Και όλα αυτά απλά και μόνο γιατί για να μην σκάσει η τωρινή φούσκα τώρα, ουσιαστικά έχουμε δανειστεί ακόμη περισσότερο και άρα αυτό που έχουμε κάνει στην πράξη είναι την επόμενη φούσκα του χρέους ακόμη μεγαλύτερη.

Έτσι ενώ παλαιότερα ο λογαριασμός ήταν να πληρωθεί πχ στις μετοχές και στα ακίνητα και δεν πληρώθηκε γιατί παρενέβησαν λέει τα κράτη και οι κεντρικές τους τράπεζες και με τα κάλπικα χαρτονομίσματά τους το απέτρεψαν κάνοντας bailout όλο το τραπεζικό σύστημα, είναι λογικό και αυτονόητο ότι τον επόμενο μεγαλύτερο λογαριασμό, θα κληθούν να τον πληρώσουν τα ίδια τα κράτη με τα χαρτονομίσματα τους.

Διότι αντίθετα από ότι πιστεύουν οι “αφελείς” οπαδοί της “νέας” οικονομίας, η οικονομική αλήθεια είναι ότι όταν δανείζεται κανείς και δημιουργεί χρέος, ουσιαστικά ζει καλύτερα στο παρόν εις βάρος όμως του μέλλοντος, στο οποίο πρέπει αυτός να δουλέψει και να παράγει περισσότερο για να μπορέσει να ξεπληρώσει το χρέος αυτό.

Κάποιοι άλλοι ημιμαθείς των οικονομικών βέβαια, πιστεύουν ότι το πρόβλημα αυτό του τεράστιου χρέους μπορεί να λυθεί κάποια στιγμή στο μέλλον απλά χρεοκοπώντας και μηδενίζοντας το κοντέρ, για να ξεκινήσουμε λέει πάλι από την αρχή να δανειζόμαστε σαν να μην “τρέχει” τίποτε, αλλά κατά την γνώμη μου και αυτοί πλανώνται πλάνην οικτράν.

Και αυτό γιατί τώρα πια το παγκόσμιο χρέος είναι τόσο μεγάλο, που μια οποιαδήποτε διαγραφή του μοιραία θα οδηγήσει οπωσδήποτε σε υπερπληθωρισμό, κατάρρευση των νομισμάτων, κοινωνικές αναταραχές καθώς και σοβαρές διαμάχες μεταξύ δανειστών και δανειζομένων.

Η επόμενη κρίση λοιπόν μάλλον θα είναι η κρίση του υπερπληθωρισμού, μια κρίση στην οποία οι κεντρικές τράπεζες δεν θα μπορούν να την αντιμετωπίσουν, μια που τα όπλα τους θα είναι κυριολεκτικά άσφαιρα και οι ίδιες στην πράξη “ευνουχισμένες”.

Για την ακρίβεια στην περίπτωση αυτή, η μόνη επιλογή καταπολέμησης της νέας αυτής κρίσης που θα τους έχει απομείνει, δεν θα είναι άλλη από αυτήν της αύξησης των επιτοκίων και της μείωσης του κυκλοφορούντος χρήματος, δηλαδή σε αντίθεση με την πληθωριστική πολιτική που εφαρμόζουν σήμερα, αυτής του “σκληρού” αποπληθωρισμού και του σκάσιμου της τρέχουσας φούσκας του χρέους, κάτι που φυσικά θα “αποτελειώσει” στην κυριολεξία τον κοινωνικό ιστό στα περισσότερα κράτη, όπως δηλαδή έγινε και παλαιότερα στην Γερμανία και είχε ως επακόλουθο την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.

Έτσι κατά την γνώμη μου δεν αργεί η ώρα και η στιγμή που σε κάποια από τα λεγόμενα ανεπτυγμένα και προοδευτικά δημοκρατικά κράτη της δύσης, κάποιοι από τους πολιτικούς θα “πληρώσουν” τον λογαριασμό για τα λάθη του παρελθόντος, είτε με “πολιτικό αφανισμό” λόγω εγκαθίδρυσης απολυταρχικών καθεστώτων, είτε με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που τον πλήρωσε και ο Μουαμάρ Καντάφι.

Όμως σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα είναι μόνο οι διοικούντες και οι πολιτικοί που θα ”πληρώσουν την νύφη και τον λογαριασμό”, αλλά θα την πληρώσουν και οι ίδιοι οι απλοί πολίτες, η πλειοψηφία των οποίων τόσο καιρό τους εξέλεγαν αυτούς ή κάποιους όμοιούς τους.

Τώρα λοιπόν πιστεύω πια ότι είναι κοντά η ώρα, όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες αλλά και για την πλειοψηφία των κρατών της Δύσης, για να “πληρώσουμε” στην πράξη ζώντας για μεγάλο χρονικό διάστημα χειρότερα από από αυτό που αξίζουμε, μόνο και μόνο επειδή με ένα τεχνητό boom και μια ανάπτυξη η οποία ουσιαστικά βασίστηκε πάνω στα δανεικά και στην επέκταση του credit, ζήσαμε για μεγάλο διάστημα καλύτερα από αυτό που αξίζαμε.

Και όλα αυτά γιατί θεωρώ ότι το υπάρχων οικονομικό μοντέλο, οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου υπερκατανάλωση αγαθών και προϊόντων στις περισσότερες χώρες της δύσης και σε μια τεράστια και χωρίς προηγούμενο κατασπατάληση τόσο των οικονομικών όσο και των φυσικών πόρων του “ταλαίπωρου” αυτού πλανήτη που ζούμε.

Έτσι κατά την γνώμη μου δεν γίνεται να φτάσουμε να καταναλώνουμε σε δύση και ανατολή στο άμεσο μέλλον όλοι μας πχ από ένα βαρέλι πετρέλαιο την ημέρα και αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Διότι στην περίπτωση αυτή ή θα πρέπει να αναλάβει “δράση” η οικονομική φύση αναγκάζοντας έναν από τους δυο μας να φτωχύνει και κατά συνέπεια να καταναλώνει λιγότερο, ή η ίδια η ανθρώπινη φύση μέσω πολέμων και αναταραχών θα αναλάβει να μειώσει τα “στόματα” που καταναλώνουν, έτσι ώστε τα υλικά να φτάσουν για όλους τους υπόλοιπους που θα επιζήσουν και δι' αυτού του τρόπου να καταφέρει να επιβιώσει για μια ακόμη φορά η ανθρωπότητα.

Και φυσικά για όλη αυτήν την κατασπατάληση των οικονομικών και φυσικών πόρων, ευθύνονται κυρίως οι κεντρικές τράπεζες και το σύστημα των fiat χαρτονομισμάτων τους, που με τα χαμηλά επιτόκια και την “άπλετη” και χωρίς προηγούμενο ρευστότητα και το χρέος με τα κάλπικα χαρτονομίσματα, δάνεισαν και την "κουτσή Μαρία" και οδήγησαν ουσιαστικά στην δημιουργία όλων αυτών των malinvestments, την οποία βιώνουμε τώρα με την κατάρρευση των τραπεζών στην Ευρώπη, καθώς και στην υπερκατανάλωση υλικών και προϊόντων από τους πολίτες όλης της γης.

Έτσι κατά την γνώμη μου το μόνο που ξέρουν και κάνουν οι απανταχού κυβερνώντες όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, είναι να αυξάνουν συνεχώς κρίση με κρίση το χρέος και την οικονομική φούσκα της ανάπτυξης με τα δανεικά, καθυστερώντας απλά το μοιραίο, ποιος ξέρει ίσως μόνο και μόνο για να κάνουν “μάγκα” άλλη μια φορά τον Νοστράδαμο και τα Κέλτικα ημερολόγια.

Έτσι τώρα όλοι αυτοί που τόσο καιρό μοίραζαν τον ψεύτικο πλούτο κατά βούληση, έχουν καταφέρει και έχουν μπερδέψει στην κυριολεξία όχι μόνο τους πολίτες αλλά και πολλούς από τους οικονομολόγους γιατί το τι πραγματικά συμβαίνει τώρα στην παγκόσμια οικονομία και έτσι έχουν αρχίσει ήδη και “ξεσηκώνονται” οι κοινωνίες της Δύσης ενάντια λέει στους “κακούς” τραπεζίτες, στην πλουτοκρατία και στο κατάπτυστο κεφάλαιο, που “πίνει” το αίμα του φτωχού λαού κτλ.

Ενώ η κύρια αιτία του “κακού” κατά την γνώμη μου είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί και οι διοικούντες με το οικονομικό σύστημα “έκτρωμα” που δημιούργησαν όλα αυτά τα χρόνια, με τα fiat χαρτονομίσματα τους και το τεράστιο χρέος και έτσι τώρα που αυτό αρχίζει να καταρρέει από τα πολλά “δανεικά και αγύριστα”, προσπαθούν εναγωνιωδώς να το διασώσουν κάνοντας bailout σχεδόν τους πάντες και τα πάντα.

Και όλα αυτά πάντα στην προσπάθειά τους για να καταπολεμήσουν τις οικονομικές κρίσεις και τις υφέσεις, δηλαδή όπως και οι κομουνιστές παλαιότερα ουσιαστικά για να καταπολεμήσουν την ίδια την ανθρώπινη φύση.

Έτσι τώρα κατά την γνώμη μου δεν αργεί η ώρα που θα πληρώσουμε όλοι μας για αυτό το “ατόπημα”, τόσο σε Ευρώπη όσο και σε Αμερική και όχι μόνο με πληθωρισμό, αλλά και με εντάσεις, κοινωνικές αναταραχές, πολέμους, καθώς και ελλείψεις βασικών αγαθών και πρώτων υλών.

Και φυσικά όταν έρθει εκείνη η ώρα, δηλαδή η ώρα της φτώχειας και της έλλειψης βασικών αγαθών, αλίμονο στον πολιτικό και τον διοικούντα ή ακόμη και στον πολίτη που θα βρεθεί μπροστά στο “μανιασμένο” και πεινασμένο πλήθος.

Τώρα λοιπόν ειδικά στην Δύση φοβούνται τις οικονομικές κρίσεις, γιατί αυτές φέρνουν λέει Bank Runs, προσωπικές καταστροφές, οικονομικούς “θανάτους” μεγάλων για να καταρρεύσουν εταιριών ή τραπεζών και κοινωνικές αναταραχές, αλλά έτσι όπως πάμε αυτό που εκτιμώ εγώ είναι ότι πολύ σύντομα αντί για Bank Runs θα έχουμε τελικά Politic Runs, επαναστάσεις και επαναφορά απολυταρχικών καθεστώτων, καταστροφές υποδομών και οικονομικών πόρων και στο τέλος πολύ χειρότερες αναταραχές με κανονικούς θανάτους ανθρώπων αυτή τη φορά.

Και όλα αυτά, απλά και μόνο γιατί η ίδια η πραγματικότητα έχει πολλάκις αποδείξει, ότι από αυτό που φοβάσαι τελικά δεν γλιτώνεις...

Ο “Καθηγητής Λυκείου”