Την χάσαμε την παραγωγή πατριώτες (Δυτικοί)...

Η παρακμή της Δύσης..

Για να μπορέσει κανείς να καταλάβει το τι πραγματικά συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία αλλά κυρίως το τι πρόκειται να συμβεί τα επόμενα χρόνια, το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξετάσει προσεκτικά είναι το που βρίσκεται, αλλά κυρίως προς τα που κινείται η παγκόσμια παραγωγή.

Και ας “χτυπάνε κάτω τον κώλο τους” οι εκπρόσωποι της “νέας” οικονομίας και δεν ξέρω και εγώ ποιοι άλλοι, πως πιο σημαντική σε μια οικονομία είναι η κατανάλωση.

Γιατί κατανάλωση χωρίς να έχει συντελεστεί πρώτα παραγωγή δεν είναι δυνατή, παρά μόνο εάν κάποιος το ρίξει εξ' ολοκλήρου στα δανεικά.

Και αυτό που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ή δεν τολμούν να παραδεχθούν ακόμη και τώρα οι απανταχού Αμερικανοθρεμένοι εκπρόσωποι της “νέας” οικονομίας, είναι πως τώρα πια η οικονομία σχεδόν όλης της Δύσης μετά από τα τόσα χρόνια που ουσιαστικά “αιμορραγεί” χάνοντας σταδιακά την παραγωγή, στην πραγματικότητα βασίζεται πια στα παντός φύσεως δανεικά που από ένα σημείο και μετά έχουν γίνει πια και “αγύριστα”.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι απ' όσους σήμερα έχουν κατανοήσει επιτέλους την πηγή του Ελληνικού προβλήματος αλλά και το που “βαδίζουμε” εμείς ως λαός, αδυνατούν ακόμη και τώρα να συνδέσουν το πρόβλημα μας με την υπόλοιπη Δύση και να κατανοήσουν πως τελικά και αυτοί βαδίζουν στα “χνάρια” μας και πως αργά ή γρήγορα και είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, σε λίγο σχεδόν όλοι θα βρεθούν στη θέση μας ακολουθώντας μας στην “φτώχεια”.

Απλά η διαφορά μας είναι πως αυτοί σε αντίθεση με εμάς που πέσαμε “με τα μούτρα” στα δανεικά, είναι πιο μετριοπαθείς στις αντιδράσεις τους αλλά έχουν και περισσότερο κεφάλαιο-λίπος, “κληρονομιά” από τους προγόνους τους για να καταναλώσουν.
 
Όμως μην έχετε καμιά αμφιβολία πως κάποια στιγμή (και σύντομα) θα έρθει και η δική τους η “σειρά”.

Βέβαια αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη και τώρα είναι εάν οι περισσότεροι δυτικοί πολιτικοί και διοικούντες είναι όντως τόσο ηλίθιοι και πιστεύουν πραγματικά πως κάποια μέρα θα καταφέρουν να ξεπληρώσουν τα τωρινά χρέη τους που όλο και μεγαλώνουν ή είναι απλά σαν τους ναρκομανείς που σχεδόν όλοι τους στην αρχή πιστεύουν πως “ότι ώρα θέλουν” μπορούν να κόψουν τα ναρκωτικά ή και τα δύο μαζί.

Η “πικρή” αλήθεια όμως είναι πως κανείς σχεδόν σε ολόκληρη τη Δύση δεν πρόκειται να πληρώσει τα χρέη του (τουλάχιστον με “αντρίκειο” τρόπο, δηλαδή με πραγματική παραγωγή), γιατί το πιο πιθανό είναι να τα ξεπληρώσουν όλοι δια της πλαγίας οδού, δηλαδή δια του πληθωρισμού (και με παραγωγή χαρτονομισμάτων δια του αέρα του κοπανιστού) και όπως πάμε το πιο πιθανό δια του υπερπληθωρισμού.

Όλα λοιπόν δείχνουν πως η Δύση για τα επόμενα πολλά χρόνια μάλλον θα έχει την τύχη της πάλαι ποτέ πανίσχυρης και ξακουστής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Και μπορεί όλα αυτά να ακούγονται σαν εξωφρενικά και “εξωγήινα”, αλλά κάθε φορά στη παγκόσμια ιστορία σχεδόν τα ίδια συμβαίνουν.

Κάποιοι κάπου δημιουργούν αρχικά τις προϋποθέσεις για να πάρουν το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας “παραγωγής”, κατόπιν ευημερούν και εγκαθιστούν μια δημοκρατία αλλά και μια όλο και πιο πολύπλοκη κοινωνία και ένα κράτος “δικαίου και πρόνοιας” το οποίο καταλήγει στο τέλος οι “πολλοί” και θεωρητικώς “μη έχοντες και κατέχοντες” να καταναλώνουν σιγά-σιγά είτε δια του πληθωρισμού και της παραχάραξης του νομίσματος τους, είτε δια της όλο και μεγαλύτερης φορολογίας (είτε και τα δύο ταυτόχρονα) όλο το κεφάλαιο των “εχόντων και κατεχόντων”, με αποτέλεσμα αυτοί που παράγουν πραγματικά στην κοινωνία να γίνονται σταδιακά όλο και λιγότεροι και όλα αυτά μέχρι φυσικά να συμβεί κάποιο μεγάλο ιστορικό γεγονός (πχ κάποιος πόλεμος ή κάποια εισβολή “βαρβάρων”, ή απλά το χάος εν μέσω ταραχών, επαναστάσεων, αποσχίσεων κτλ) και να μην μείνει μετά απολύτως τίποτε “όρθιο” που να θυμίζει τις παλιές “καλές εποχές”.

Κατόπιν και μέχρι να αλλάξει η γενιά αλλά κυρίως η νοοτροπία της κοινωνίας και να δημιουργηθούν ξανά οι ευνοϊκές εκείνες συνθήκες για να “βγουν μπροστά” οι ικανοί και άξιοι της κοινωνίας και να αρχίσουν ξανά να παράγουν και να δημιουργήσουν “αξία” και κεφάλαιο, μεσολαβεί ένας οικονομικός και όχι μόνο “μεσαίωνας”, ένα διάστημα δηλαδή στο οποίο η φτώχεια και η πείνα έρχεται για να τιμωρήσει κάποιες γενιές, αλλά ταυτόχρονα να θέσει και τις προϋποθέσεις για να βάλουν ξανά οι περισσότεροι “μυαλό” και έτσι να δημιουργηθούν κάποια στιγμή οι κατάλληλες εκείνες προϋποθέσεις για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος.

Το θέμα μας λοιπόν εδώ δεν είναι το εάν, αλλά το πότε θα “πέσει” η Δύση και κυρίως το τι “μέλλει γενέσθαι” μετά.

Και αυτό γιατί όταν “έπεσε” η Ρώμη ο τότε υπάρχον κόσμος και πολιτισμός γύρισε για κάποιους αιώνες “πίσω” και όπως όλοι γνωρίζουμε μετά ακολούθησε και ο “Μεσαίωνας”.  

Άρα το θέμα μας λοιπόν εδώ είναι πως αν δεν βάλουμε όλοι μας γρήγορα “μυαλό” για να κάνουμε μια ώρα αρχύτερα όλα αυτά που πρέπει, δηλαδή να αρχίσουμε να δουλεύουμε πραγματικά και να παράγουμε κάτι που κάποιος το χρειάζεται, αλλά αρχίσουμε ξανά να αναζητούμε προδότες και "μάγισσες" για να ρίξουμε απλά το φταίξιμο των “δινών” που θα επακολουθήσουν, μάλλον το πιο πιθανό είναι να το πάμε ξανά για κανέναν νέο “Μεσαίωνα”.

Τα παρόμοια με αυτά της παρακμάζουζας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας  σημάδια της παρακμής λοιπόν, όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλο και πιο έντονα και όταν κάποια στιγμή θα συμβεί κάποιο μεγάλο "ιστορικό γεγονός" από αυτά που συμβαίνουν αρκετά συχνά στην παγκόσμια Ιστορία, τότε το πιο πιθανό είναι αυτά να γίνουν ακόμη εντονότερα και τότε πιστεύω ότι θα το αντιληφθούν (ανάλογα φυσικά με την αντίληψη του καθενός) και όλοι αυτοί που τώρα νομίζουν πως πρόκειται αποκλειστικά και  μόνο για δικό μας πρόβλημα και πως μόνο εμείς το πάμε για "φούντο".

Και εδώ δυστυχώς πολύ φοβάμαι πως έχουμε να κάνουμε με το τέλος της βιομηχανικής επανάστασης, ενός σημαντικού κύκλου δηλαδή που κρατά για πάνω από 300 χρόνια, άρα και αυτά που θα συμβούν στο τέλος του μάλλον θα είναι ακόμη σημαντικότερα.

Αν λοιπόν εδώ στη Δύση δεν πάρουμε οι περισσότεροι από εμάς από ένα ρομπότ ή από κανέναν 3D printer ο καθένας μας για να εξειδικευτούμε σε κάτι και να αρχίσουμε να παράγουμε (κάτι συγκεκριμένο όμως ο καθένας μας και όχι "τα πάντα όλα" και από δονητές μέχρι Porse...), τότε εγώ προσωπικά δεν βλέπω πραγματική ανάπτυξη όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά πουθενά στη Δύση "στον αιώνα (μας) τον άπαντα".

Εκτός αν κάποιος πιστεύει πως και σε αυτό τον τομέα και...

“Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά” ξανά...

και πως μπορεί η Δύση να συνεχίσει να ευημερεί και να συντηρεί αυτό το βιοτικό επίπεδο και αυτούς τους τεράστιους μισθούς που έχει τώρα, χωρίς παραγωγή.

Εγώ απλά το μόνο που έχω να του ευχηθώ είναι :

”Καλή τύχη” (ενάντια στο οικονομικό μοντέλο και πάντα ενάντια και στο ιστορικό)...

To be continued...