Εδώ και καιρό έχω καταστήσει σαφές ότι θεωρώ πώς βρισκόμαστε σχεδόν στα μισά ενός ανοδικού κύκλου για τα commodities, ο οποίος έχει ξεκινήσει από το 1999-2000.
Αυτό νομίζω ότι είναι σαφές πλέον όχι μόνο από τις τιμές του πετρελαίου του χρυσού και του ασημιού, αλλά και από την ίδια την ειδησιογραφία των ημερών μας, στην οποία εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι δεσπόζουν κυρίως άρθρα τα οποία ασχολούνται με το που υπάρχει ή δεν υπάρχει πετρέλαιο και πόσο, ποιος είναι τελικά αυτός που δεν επιτρέπει να εξορυχτούν τα δισεκατομμύρια βαρέλια του φυσικού αερίου του οικοπέδου 666 και “δεν συμμαζεύεται”.
Αυτό είναι κατά την γνώμη μου φυσικό. Αν ο ανοδικός κύκλος ήταν στην πλευρά των μετοχών τότε θα συζητούσαμε για εταιρίες, για αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που δεν θα είχαν σαν στόχο την επιβίωση αλλά την επέκταση των εταιρειών, για το ποιος θα εξαγοράσει ποιόν, για κανονικά Split και όχι για reverse, καθώς και για τις νέες εισαγωγές εταιρειών στο Ελληνικό χρηματιστήριο.
Με δεδομένο λοιπόν ότι οι ανάλογοι αυτοί κύκλοι σύμφωνα και με τα ιστορικά δεδομένα διαρκούν από 15 έως 20 χρόνια περίπου και συνοδεύονται όχι με ανάπτυξη και ευημερία αλλά με πολέμους αναταραχές και φτώχεια, θεωρώ ότι έχουμε ακόμη να δούμε πολλά και σημαντικά γεγονότα, δηλαδή από αυτά που βλέποντάς τα κανείς νιώθει πως “πέφτει από τα σύννεφα”.
Και αυτό γιατί οι περισσότεροι από αυτούς τους κύκλους των πρώτων υλών και των υλικών, συνοδεύονται συνήθως από πολέμους, πληθωρισμούς και σημαντικές κρίσεις, οι οποίες σχεδόν πάντα καταλήγουν στη φτώχεια την δυστυχία και στην ανθρώπινη εξαθλίωση.
Τουτέστιν λοιπόν αυτό που πρέπει να αναμένουμε για το μέλλον είναι ότι στο τέλος αυτού του κύκλου δεν θα δούμε μόνο τιμές για τον κίτρινο χρυσό, τον μαύρο χρυσό την λευκή και την μαύρη ζάχαρη, το σιτάρι και το καλαμπόκι, που θα “τρίβουμε τα μάτια μας”, αλλά πολύ πιθανόν να δούμε και σε πολλές χώρες να επικρατούν ακόμη και συνθήκες “πολέμου”, με ελλείψεις βασικών αγαθών και πρώτων υλών, από αυτές που τις περισσότερες φορές οδηγούν και σε σοβαρές κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις.
Κατά την άποψή μου τα μεγάλα αυτά γεγονότα τα οποία ήδη έχουν αρχίσει και διακρίνονται ακόμη και “δια γυμνού οφθαλμού” είναι:
Η κλιμάκωση του 3ου Παγκοσμίου πολέμου.
Οι κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις είναι πολύ πιθανόν να ενταθούν στις χώρες που ήδη έχουν μπει στον πόλεμο, όπως η Ελλάδα η Ισπανία ή η Ιταλία ενώ προβλέπω ότι παρόμοια φαινόμενα θα εμφανιστούν και σε άλλες χώρες (όπως η Ρωσία, οι ΗΠΑ κτλ), ενώ δεν δεν αποκλείεται και η κλιμάκωση των συγκρούσεων μέσω συμβατικών και όχι μόνο πολέμων μεταξύ κρατών, όπως ήδη έχει διαφανεί με την περίπτωση του Ιράν.
Ο παγκόσμιος αυτός πόλεμος είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα οδηγήσει τελικά σε προστατευτισμούς και ταρίφες προϊόντων και αγαθών μεταξύ των κρατών, δίνοντας ένα τέλος στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία όπως την γνωρίζουμε μέχρι τώρα.
Μέχρι προχτές διάβαζα ένα βιβλίο του Keynes, ο οποίος αναφερόμενος στις αρχές του προηγούμενου αιώνα εκθείαζε τις αρετές του παγκοσμιοποιημένου εμπορίου καθώς και της νέας τεχνολογίας, μια που τότε με την χρήση του τηλεφώνου μπορούσε κανείς να παραγγείλει και να παραλάβει στο σπίτι του εύκολα και γρήγορα τσάι από τις Ινδίες, αλλά και να δανείζει ή και να δανειστεί τον μπάτλερ από τον γείτονά του.
Αυτό που μάλλον αγνοούσε ο Keynes όταν τα έγραφε αυτά, ήταν ότι σε λίγο καιρό όλα αυτά θα κατέρρεαν με το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και ότι σε μερικά χρόνια από τότε οι ΗΠΑ θα έπαιρναν από τους Άγγλους όχι μόνο τους μπάτλερ τους, αλλά και την παγκόσμια οικονομική πρωτοκαθεδρία και ότι από το παγκοσμιοποιημένο και ελεύθερο εμπόριο η παγκόσμια οικονομία θα περνούσε στον προστατευτισμό και τις ταρίφες και ότι από τα ινδικά τσάγια και την ευημερία οι περισσότεροι πολίτες θα πήγαιναν όχι μόνο “για τσάι” αλλά και για βρούβες.
Δυστυχώς λοιπόν, αυτό που φαίνεται πως αγνοούν οι περισσότεροι στις μέρες μας, είναι πως η ιστορία αρέσκεται συχνά στο να ομοιοκαταληκτεί.
Έτσι αν τότε ήταν ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος, τώρα είναι ο 3ος.
Αν τότε ήταν το τηλέφωνο, τώρα είναι το Internet.
Αν τότε ήταν η Αγγλία, τώρα είναι η Αμερική.
Το τέλος του Ευρώ.
Τώρα ακόμη και κάποιοι εκ των ιδρυτών της Ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης έχουν αρχίσει και συνειδητοποιούν πως το Ευρώ ήταν από την αρχή καταδικασμένο και κατά συνέπεια σύντομα θα πάψει να υπάρχει στην σημερινή του μορφή είτε απότομα, είτε διαμέσου ενός υπερπληθωριστικού σπιράλ.
Ανεξάρτητα όμως του του θα γίνει με το Ευρώ, η Ελλάδα είναι σχεδόν βέβαιο για μένα πια ότι θα καταλήξει στην νέα δραχμή.
Αυτό φυσικά θα συνδυαστεί δυστυχώς με συνθήκες πολέμου για εμάς τους Έλληνες, δηλαδή με ελλείψεις προϊόντων και μηδενισμό του βιοτικού επιπέδου των περισσότερων πολιτών, οι οποίοι θα πρέπει πια να αρχίσουν να παράγουν πραγματικά αν δεν θέλουν να μην πεθάνουν στην κυριολεξία από την πείνα.
Το τέλος των Fiat χαρτονομισμάτων.
Το τέλος του Ευρώ το βλέπουν σχεδόν όλοι.
Αυτό που δεν βλέπουν όμως κατά την γνώμη μου είναι το τέλος και του Αμερικάνικου δολαρίου, του πιο αντιπροσωπευτικού από τα Fiat χαρτονομίσματα, το οποίο πιστεύω ότι σύντομα θα πάψει πια να είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, όπως ακριβώς έγινε με την Αγγλική Λίρα κατά την διάρκεια του 1ου παγκοσμίου πολέμου.
Και αυτό το θεωρώ σχεδόν βέβαιο, όχι μόνο γιατί οι κύκλοι των εμπορευμάτων τελειώνουν σχεδόν πάντα με υπερπληθωρισμό, αλλά και επειδή όλα τα Fiat χαρτονομίσματα της παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας είτε "καλύφθηκαν" λίγο πριν καταρρεύσουν, είτε “έσβησαν” τελικά μέσα σε ένα έντονο υπερπληθωριστικό σπιράλ.
Η εποχή των μεγάλων αρκούδων για τα ξένα χρηματιστήρια.
Η άποψή μου είναι πως τα ξένα χρηματιστήρια βρίσκονται ήδη στην αρχή ενός σοβαρού Bear Market, λόγω του ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα ενός τεράστιου οικονομικού Bust.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων θεωρώ ότι τα ξένα χρηματιστήρια και ειδικά αυτών των δυτικών χωρών θα έχουν μια πορεία ανάλογη με αυτή της δεκαετίας του 70. Θα παραμείνουν δηλαδή για αρκετά χρόνια σε παρόμοια περίπου επίπεδα, υποαποδίδοντας έτσι εξαιτίας του υπερπληθωρισμού.
Όσο για το Ελληνικό χρηματιστήριο, έχω την αίσθηση ότι αυτό περιμένει την άφιξη της νέας δραχμής για να υπεραποδώσει.
Το κακό όμως σε αυτή την περίπτωση είναι πως δυστυχώς τότε αυτό θα μοιράζει κάτι “funny money” και όχι money για να φάει κάτι κανείς.
Το δυστύχημα λοιπόν με αυτούς τους κύκλους των commodities, είναι πως δεν μοιάζουν με αυτούς των μετοχών οι οποίοι τελειώνουν μες την “τρελή χαρά” και μέσα στην ψευδαίσθηση ότι έχουμε γίνει όλοι πλούσιοι, αλλά τελειώνουν μέσα στον πόνο, την πείνα, την δυστυχία και στην πραγματική φτώχεια.
Με άλλα λόγια λοιπόν στο τέλος αυτού του κύκλου μάλλον θα πούμε το "ψωμί ψωμάκι" και στο τέλος προβλέπω ότι θα δούμε και τα ραδίκια στην κυριολεξία και από την καλή και από την ανάποδη, μια που θα πρέπει να μάθουμε επιτέλους να τα ξεχωρίζουμε για να μπορέσουμε να τα μαζεύουμε, αν θέλουμε στο τέλος να μην πεθάνουμε από την πείνα.
Ο “Καθηγητής Λυκείου”
Εκτιμώ αυτό το blog, κυρίως επειδή σε αυτό το blog έμαθα το βιβλίο “Αναμνήσεις από μια ζωή στο χρηματιστήριο” το οποίο θεωρώ μοναδικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω μια σύγχυση (εξ ού και comment-άρω), ως προς του τι βιώνουμε σήμερα και ως προς την ώρα που έρχεται αυτό που περιμένουμε κάθε φορά. Λόγο ηλικίας (κάτω από 25) δεν έχω πολλά χρόνια ποίρας με τις αγορές, κυρίως το 2011 ουσιαστική ενασχόληση, παρόλα αυτά παρατηρώ αρκετά, διαβάζω πολύ και τα πάω καλά, σε μια πτωτική αγορά με τις περισσότερες θέσεις long (στην αρχή δεν ήξερα ότι μπορώ να είμαι και short), παρά τις πρώτες ζημιές είμαι ήδη με κέρδος (φυσικά δεν αποκλείεται να αναιρεθεί στη συνέχεια).
Θα αρχίσω με μια βασική απορία μου. Επειδή δεν ξέρω ιστορικά τι γινόταν μιας και δε ζούσα (όχι ως προς τα γεγονότα αλλά στο πλαίσιο των αγορών και της πραγματικής οικονομίας), διαβάζω και προσπαθώ να κάνω compare πόσο σημαντικές είναι οι εξελίξεις που βιώνουμε σήμερα και που βαδίζουμε. Αν υποθέσω από τον Leevermore που έγραφε “κοίταζα και ήξερα πως η αγορά είναι πτωτική, παρόλο που πολλές εταιρίες (κυρίως σαπάκια) συνέχιζαν να γράφουν ιστορικά υψηλά”.
Αυτό όντος συμβαίνει εδώ, οι αμερικάνικοι δείκτες δείχνουν (τεχνικά) ότι είναι για κλάματα, αλλά η MCD, AAPL κτρ. συνεχίζουν να γράφουν νέα υψηλά (και εδώ μιλάμε για θηρία όχι για σαπάκια). Επίσης υπάρχει μια άρνηση των πολιτικών να αφήσουν τους δείκτες να διαλύσουν, κάθε φορά που ο DJI πλησιάζει τις 10.500 ανακοινώνουν κάτι (δεν τους πολύ ενδιαφέρει πότε θα αναιρεθεί, φήμη νάναι και ότι ναναι) και εκτινάσσεται, το ίδιο συμβαίνει και με το ευρώ όταν πλησιάζει το 1.3, βλέπεις ότι έχει σπάσει όλες τις στηρίξεις δεν έχει στον ήλιο μοίρα και λένε ότι τους κατέβει προκειμένου να πείσουν (μα καλά ποιον πείθουν και ανεβαίνουν οι αγορές?). Για ποιο λόγο να μην ανακοινώσουν κάτι εξίσου “ωραίο” όταν οι δείκτες είναι ψιλά ώστε να δώσουν άλλο νόημα στη τεχνική ανάλυση...? Άρα, την επόμενη φορά που ο DJI θα προσεγγίσει τις 10.500 μήπως θα ήταν ευκαιρία για αγορές, μέχρι να τελειώσει το Q3,Q4..Q15. Όντος έχουν τα μέσα να μην αφήσουν τους δείκτες να πέσουν νόμιμη εκτύπωση χρήματος και πολλά rumors... τι άλλο χρειάζονται?.
Επίσης, αν όντος περάσουμε σε εποχές τραγικές (πραγματικά δεν ξέρω αν σε αυτό συμφωνώ, μιας και δεν ζούσα πριν τις καταστροφές για να ξέρω πως ήταν πριν ξεσπάσει η εκάστοτε κρίση), δεν είναι καλύτερο να είναι κάποιος Long στο Αμερικάνικο χρηματιστήριο? Όντος μπορεί να χάσει μεγάλο μέρος του κεφάλαιού του. Π.χ. παίρνεις τη MCD 20% κάτω και όσο είσαι σε διάστημα κρίσης 10 χρόνια π.χ. είσαι 75% μείον από το 20% κάτω που αγόρασες. Έχεις όμως ένα μέρισμα (στο 20% κάτω) περίπου 4-5% το οποίο αυξάνει κάθε χρόνο! Το Δολάριο, ότι και να κάνουν οι Αμερικάνοι, σε καμία περίπτωση δεν έχουν τη δύναμη να το υποτιμήσουν περισσότερο από τη δραχμή (πραγματικά πιστεύω στη δύναμη των πολιτικών μας σε αυτό το κομμάτι). Άρα σε χαλεπούς καιρούς (ακόμα και με 50% φόρο στο μέρισμα ή και αν πρέπει να πας στο εξωτερικό για να το πάρεις), πιο σίγουρο θα το είχα από την εργασία στην Ελλάδα και τη πληρωμή σε δραχμές (ακόμα και από ένα χωραφάκι το οποίο μπορούν κάλλιστα να σου το κανιβαλίσουν οι πολιτικοί σου), ε και αν τελικά θέλεις κέρδη από τις μετοχές σου η ιστορία μέχρι τώρα έχει δείξει πως μετά από 7-8 χρόνια το πολύ (αν είναι σοβαρή η εταιρία) θα τα έχεις (είτε ακριβά αγοράσεις σήμερα, είτε φθηνά).
Τέλος κάτι που ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει, είναι αυτό που έγραφε ο leevermore και έχει γραφτεί και εδώ “για το μουαγέν” (με το οποίο συμφωνώ). Το ζητούμενο είναι πως έλεγε και ο ίδιος π.χ. αγόρασα βαμβάκι δεν ανέβηκε αλλά συνέχισα να αγοράζω διότι θα ανέβαινε και τελικά (μετά τη πρώτη χασούρα όντος ανέβηκε) μουαγέν δεν είναι και αυτό (και από τα κακά?). Παράδειγμα στο 34 είσαι σορταρισμένος στο ευρώ πάει 42 (αν δεν είσαι μοχλευμένος μέχρι τα αυτιά και επειδή τα stop losses πρέπει να έχουν αέρα μιας και το θέμα ασανσέρ το έχουν κάνει καθημερινότητα), δεν σορτάρεις και άλλο? αφού φαίνεται πως δεν έχει στον ήλιο μοίρα...
Ελπίζω να μην ήμουν πολύ κουραστικός.
Υ.Γ. εσείς σορτάρετε καθόλου δείκτες (προσωπική περιέργεια).
Υ.Γ2. μαθητής του 12 με τα βίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ερωτήματα που θέτεις είναι αρκετά, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω στα βασικά.
Η γνώμη μου είναι ότι οι Αμερικανικοί δείκτες είναι σε Bear κατάσταση.
Η διαδικασία σχηματισμού κορυφής και διανομής σε μια αγορά είναι δυνατόν να διαρκέσει και πάνω από 6 μήνες σε πολλές περιπτώσεις.
Σε αυτή την περίοδο οι περισσότερες μετοχές συμπεριφέρονται περίεργα , erratically που έλεγε και Jesse Livermore.
Σε αυτό το διάστημα είναι δυνατόν κάποιες μετοχές να πραγματοποιούν και νέα υψηλά όπως αναφέρεις.
Η γνώμη μου είναι ότι η Αμερικάνική χρηματιστηριακή αγορά είναι μια τεράστια καταναλωτική φούσκα η οποία βασίζεται στα κάλπικα δολάρια των QE I, και II.
Όσοι έχουν κάποιες βασικές γνώσεις οικονομικών μπορούν να το καταλάβουν αυτό.
Πρόσεξε όμως την διαφορά.
Όσο μεγαλώνουν τα QE τόσο περισσότερα χρήματα απαιτούνται για να κρατηθεί η αγορά σε αυτά τα επίπεδα.
Διότι τα QE είναι σαν το ναρκωτικό.
Όσα πιο πολλά χρόνια το παίρνεις τόσο πιο πολύ χρειάζεσαι για να σε πιάσει.
Και στο τέλος πάντα έρχεται η κατάρρευση.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση όχι δια του θανάτου, αλλά δια της εξευτελισμού του νομίσματος.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να κατανοήσω καλύτερα την έννοια του Fiat χρήματος έψαξα στην wikpedia, όπου βλέπω ότι είναι χρήματα «εξουσιοδότησης», δηλαδή ομόλογα και άλλα προιόντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πραγματικό χρήμα που κυκλοφορεί (κέρματα και χαρτονομίσματα) αποτελεί τη συνολική διαθέσιμη ποσότητα χρήματος σε μία οικονομία για κάθε χρήση και ονομάζεται "χρηματικό απόθεμα" - money supply (M). Σήμερα ανέρχεται σε περίπου 60 τρις δολλάρια παγκοσμίως, ενώ το FIAT χρήμα ανέρχεται σε 720 τρις.
Επιπλέον θεωρείς ότι και κάποιο κομμάτι από αυτό το Μ, είναι σαν FIAT, λόγω τυπώματος χρήματος QE, με την έννοια ότι μεγάλο τμήμα των δολλαρίων φυλλάσσονται στην Ασία και δεν κυκλοφορούν.
H "M" λοιπόν απαρτίζεται από τέσσερα κλιμακωτά υπομεγέθη:
* Το Μ0 (σύνολο χαρτονομισμάτων, κερμάτων και λογαριασμοί της κεντρικής τράπεζας μετατρέψιμοι σε νόμισμα)
* Το Μ1 (Μ0 + λογαριασμοί όψεως[2] και τρεχούμενοι)
* Το Μ2 (Μ1 + λογαριασμοί ταμιευτηρίου και μεγάλες καταθέσεις άνω των $100.000)
* Το Μ3 (Μ2 + άλλοι λογαριασμοί εξωτερικού και καταθέσεις σε ευρω/δολλάρια)
Ερωτήματα:
1. Σε περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, το ποσό Μ4=Μ3-Μ2 (άλλοι λογαριασμοί εξωτερικού και καταθέσεις σε ευρω/δολλάρια) στην Ελλάδα θα διατηρηθεί στο νόμισμα που βρίσκεται;
2. Επίσης στην ίδια περίπτωση, τα ιδιωτικά δάνεια (π.χ. στεγαστικά) θα διατηρηθούν σε ευρώ, ή θα μετατραπούν σε δραχμές; Υπάρχουν διάφορες εκδοχές που έχω ακούσει, και όλες έχουν κάποια λογική.
Αγαπητέ Λεύκιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άποψή μου είναι ότι αν η Ελλάδα φύγει από το Ευρώ και το Ευρώ παραμείνει ως νόμισμα όπως έχει, οι καταθέσεις στην Ελλάδα θα μετατραπούν σε δραχμές και το κράτος θα χρησιμοποιήσει τα Ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες του (εισαγωγές, χρέος κτλ)
Είναι πιθανόν να κρατικοποιήσει και τις καταθέσεις σε ξένο νόμισμα και να τις μετατρέψει σε δραχμές.
Τα εγχώρια δάνεια πιστεύω ότι θα μετατραπούν σε δραχμές για να μετριαστεί η αντίδραση του κόσμου και μια και οι ίδιες οι τράπεζες θα είναι κρατικοποιημένες.
Φίλη μου τραπεζικός στην EUROBANK αποπλήρωσε το στεγαστικό της επειδή τα δάνεια θα διατηρηθούν σε Ευρώ επειδή οι τράπεζες έχουν πουλήσει, ή θα πουλήσουν τα δάνειά μας ! Θα μου πεις, αν κρατικοποιηθούν τότε είναι θέμα πολιτικής απόφασης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με τη δυνατότητα να επενδύσει κάποιος σε commodities, τι προτείνεις (εκτός από τα αποθέματα στο σπίτι που είναι για επιβίωση, αν έρθει το κακό);
Η γνώμη μου είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι δυνατόν να προβλέψει κανείς το τι θα γίνει, τη στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει ούτε θεσμικό πλαίσιο που να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάλλιστα μπορεί μια χώρα να επικαλεστεί ειδικές συνθήκες ή συνθήκες πολέμου και να αποφασίσει ότι θέλει.
Αν θέλεις να επενδύσεις σε commodities θα σου πρότεινα να επενδύσεις σε αμοιβαία τα οποία εκδίδουν ξένες τράπεζες και είναι και σε συνάλλαγμα.
Παλαιότερα που ασχολήθηκα, αυτά της Schroder που εκδίδει η citybank ήταν καλή επιλογή.
Αν μπορείς να αποφύγεις το δολάριο ακόμη καλύτερα.
Πάντως εγώ προσωπικά θεωρώ ως βασική προϋπόθεση για την επιλογή αμοιβαίου η συνολική απόδοσή του μέχρι τώρα.
Όσο μεγαλύτερη τόσο το καλύτερο.
Απέφυγε κατά την γνώμη μου τα ETF γιατί σε περιπτώσεις ανακατωσούρας και κρίσεων είναι επικίνδυνα όσον αφορά το ρίσκο του φορέα που τα εκδίδει.
Αγαπητέ κ. Καθηγητά,
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι φοβερός. Δεν έχω ιδέα από αυτά τα ETF. Θα πρέπει να διαβάσω. Αν έχεις links, ευπρόσδεκτα.
Με τόση επένδυση χρόνου και προσπάθειας που έχεις κάνει, απορώ πως δεν έχεις ρεφάρει τη χασούρα στο χρηματηστήριο. Αν δεν το έχεις πετύχει, είμαι βέβαιος ότι θα το κάνεις με το παραπάνω.
Πάντως οι απόψεις μας είναι ακόμη μειοψηφικές. Όλες οι χθεσινές εφημερίδες και οι αρθρογράφοι μιλάνε για τύπωμα χρήματος και ότι τελικά θα υποκύψουν οι Γερμανοί, αφού επιβάλλουν την ηγεμονία τους.
Δεν ξέρω αν είσαι πράγματι καθηγητής Λυκείου. Μου φαίνεσαι πάντως πολύ ασυνήθιστος για καθηγητής.
Δεν ξέρω αν σου είπα ότι είμαι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, όπου τα πράγματα προβλέπω να εξελιχθούν επίσης πολύ άσχημα. Θα δίνεται μια επιχορήγηση για να καλύψει και μισθοδοσία, πράγμα μαλλον αδύνατο. Σκέφτομαι να αποχωρίσω μόλις μπορέσω σε 2 χρόνια ...
Κατά την γνώμη μου τα etf θα είναι τα επενδυτικά προϊόντα στα οποία θα χάσουν τα χρήματά τους οι καθυστερημένοι της φούσκας των commodities.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να βρεις εύκολα πολλά επεξηγηματικά links στο internet για να ενημερωθείς για αυτά.
Όσον αφορά τις μειοψηφικές απόψεις μας, αυτό εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου γιατί ξέρω καλά πως για να δικαιωθούμε στο τέλος θα πρέπει οι άλλοι να προσπαθήσουν να μας αποδείξουν ότι κάνουμε λάθος.
Τέλος φίλε Λεύκιε αν σου έλεγα ότι και σε μένα μου φαίνεσαι πολύ ασυνήθιστος για Καθηγητής Πανεπιστημίου, θα με πίστευες;
Είμαι περήφανος για αυτό και το πλήρωσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω και άλλο θέμα για μελέτη λοιπόν (ETF). Αν μπορείς να σχολιάσεις για συγκεκριμένα commodities (τρόφιμα ;) που έχουν ενδιαφέρον θα ήταν βοηθητικό. Ευχαριστώ, θα επανέλθω.
Φίλε Λεύκιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα commodities είναι μια αγορά ολίγων δυσκολότερη από αυτή των μετοχών, διότι μπορεί μεν και στις δύο περιπτώσεις να μπορεί κανείς να εφαρμόσει το εργαλείο της τεχνικής ανάλυσης, αλλά στα πρώτα θα πρέπει να έχει κανείς πρόσβαση και να παρακολουθεί τα στοιχεία που αφορούν την προσφορά και την ζήτηση για το κάθε ένα από αυτά, πράγμα αρκετά δυσκολότερο για κάποιον που δεν έχει την ανάλογη εμπειρία.
Κατόπιν υπάρχουν και φαινόμενα "καραμπόλας" στα οποία θα πρέπει να είναι κανείς εξοικειωμένος.
Για παράδειγμα ο Jim Rogers στο βιβλίο του Hot Commodities αναφέρει :
"Ανεβαίνει το πετρέλαιο ; Good news for sugar.."
Αυτό γιατί η μεγαλύτερη παραγωγή ζάχαρης είναι στην Βραζιλία. Όταν όμως η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει οι παραγωγοί στην Βραζιλία δίνουν την ζάχαρη για να παραχθεί ντίζελ από αιθανόλη με αποτέλεσμα να μειώνεται απότομα η προσφορά της ζάχαρης και κατά συνέπεια να αυξάνεται η τιμή της.
Μετά στα Commodities επενδύει κανείς αγοράζοντας κυρίως συμβόλαια παράδοσης εμπορεύματος σε συγκεκριμένο τρόπο και χρόνο.
Αν δεν πουλήσει λοιπόν κανείς το συμβόλαιο του πχ στο σιτάρι έγκαιρα, κινδυνεύει να μείνει με την παράδοση κάποιων τόνων σιταριού σε ένα συγκεκριμένο λιμάνι σε συγκεκριμένο χρόνο και να πληρώνει μετά χρήματα για φύλαξη και αποθήκες.
Για αυτό και προτείνω αμοιβαία σε Commodities.
Άσε που με ένα καλάθι από αυτά ο επενδυτής μειώνει το ρίσκο έκθεσης του σε ένα συγκεκριμένο υλικό ή τρόφιμο.
Αυτό γιατί σε έναν κύκλο εμπορευμάτων δεν ανεβαίνουν το ίδιο, αλλά κυρίως ανεβαίνουν και σε διαφορετικό χρόνο.
Ευχαριστώ πολύ. Απομένει να καταλάβω γιατί τα ETFs είναι πιο επικίνδυνα από άλλα αμοιβαία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ETFs είναι πιο επικίνδυνα από τα αμοιβαία που επενδύουν πχ σε συμβόλαια εμπορευμάτων στο χρηματιστήριο του Σικάγο, γιατί κατ' ουσίαν τα πιο πολλά από αυτά αποτελούν "αέρα κοπανιστό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις περισσότερες φορές πρόκειται για παθητικά αμοιβαία που παρακολουθούν ένα δείκτη ή ένα προϊόν αναφοράς με σκοπό την αναπαραγωγή της απόδοσης του δείκτη ή του προϊόντος αναφοράς.
Είναι δηλαδή παράγωγα προϊόντα από αυτά που αν κοιτάξει κανείς στην οικονομική ιστορία χάνουν οι περισσότεροι τα χρήματά τους στις φούσκες.
Αρκεί κανείς να θυμηθεί τα Subprime της φούσκας των ακινήτων.
Με δεδομένο ότι τα περισσότερα από αυτά εκδίδονται από ξένες τράπεζες σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμών και χρεοκοπίας και τσακωμούς μεταξύ κρατών το πράγμα μπορεί να μπερδευτεί κατά πολύ και εσύ να ζημιωθείς.
Από το να κατέχεις πχ ETFs σε χρυσό και να σε πληρώσουν στο τέλος σε δραχμές ή καθόλου, δεν είναι καλύτερα να έχεις τον χρυσό από τώρα στην τσέπη σου;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε sopracomitos,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν συνεχίζεις να θέλεις να μάθεις για τα ΣΩΛΚ, πές μου, για να μην κάθομαι και ψάχνομαι "γέρος" άνθρωπος.
Πάντως αν θέλεις να ξέρεις, δεν λέει καλά πράγματα ούτε η "κορδέλα" ούτε ο "Καθηγητής".