και χρήμα δεν εκράτεις...

και χρήμα δεν εκράτεις...
και χρήμα δεν εκράτεις...

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Δίπλα στα βιβλία του Μαρξ.....


Πολλοί όταν με ακούνε να προβλέπω την κατάρρευση του υπάρχοντος δυτικού οικονομικού συστήματος, μου απαντούν ότι κατά καιρούς πολλοί είναι εκείνοι που έχουν προβλέψει την κατάρρευση του καπιταλισμού, αλλά αυτό δεν έχει γίνει έως τώρα και ούτε πρόκειται να γίνει στις μέρες μας.

Μα φυσικά και συμφωνώ στο ότι δεν πρόκειται να καταρρεύσει ο καπιταλισμός. Αυτό όμως που φαίνεται να έχει διαφύγει από τους περισσότερους από αυτούς, είναι ότι το δυτικό οικονομικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών δεν είναι πια ο καπιταλισμός, αλλά ένας “μπασταρδεμένος” Κευνσαισμός.

Αυτό γιατί όλοι μας γνωρίζουμε καλά, ότι ο καπιταλισμός έχει σαν θεμέλιο λίθο του το κεφάλαιο. Η κυριότερη όμως γενεσιουργός αιτία του κεφαλαίου, είναι η ιδιωτική αποταμίευση.

Όμως το πρώτο αλλά και το κυριότερο που επιτυγχάνει κανείς με το Κευνσαικό μοντέλο είναι να απαξιώνει αυτό το κεφάλαιο, διότι αφενός μεν τα μηδενικά επιτόκια δεν παροτρύνουν την ιδιωτική αποταμίευση, ενώ αφετέρου με το να τυπώνει το κράτος “άκοπο” χρήμα από το πουθενά και να το ρίχνει στην αγορά, αυτό που στην ουσία καταφέρνει είναι να απαξιώνει το “κανονικό” χρήμα, αυτό που με κόπο και ιδρώτα μαζεύει ένας απλός ιδιώτης.

Ένας ακόμη λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι το δυτικό οικονομικό μοντέλο θα καταρρεύσει, είναι διότι χρόνο με τον χρόνο έχει γίνει περισσότερο “κομουνιστικό” και λιγότερο καπιταλιστικό.

Για παράδειγμα στον καπιταλισμό το κέρδος είναι ιδιωτικό το ίδιο και η χασούρα.

Στον κομμουνισμό το κέρδος ήταν κρατικό το ίδιο και η χασούρα.

Στο δυτικό σύστημα σήμερα το κέρδος είναι ιδιωτικό και η χασούρα κρατική!

Στον κομμουνισμό πάλι είχαμε κεντρική διαχείριση και παρέμβαση στην ροή του χρήματος καθώς και στα επιτόκια μέσω μιας κρατικής τράπεζας, το ίδιο δηλαδή που συμβαίνει σήμερα σε όλα τα δυτικά κράτη.

Αν δεν κάνω λάθος ο κομμουνισμός ήταν ένθερμος υποστηρικτής κρατικοποιήσεων των τραπεζών.

Τώρα λοιπόν σε Ευρώπη και Αμερική, διασώζουν τις προβληματικές τράπεζες ουσιαστικά κρατικοποιώντας τες, ενώ ο καπιταλισμός σε καμιά περίπτωση δεν λέει ότι πρέπει να σώζονται αυτοί που χρεοκόπησαν λόγω των κακών τους επιλογών ή των υπερβολών του παρελθόντος.

Αυτό γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν “ανταμείβονται” οι σωστοί επιχειρηματίες, αυτοί οι οποίοι έκαναν τις σωστές επιλογές και αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν ευνοεί τον υγιή ανταγωνισμό, πάνω στον οποίο βασίζεται ο καπιταλισμός.

Ακόμη ο Κευνσαισμός σε περιόδους ύφεσης, ενθαρρύνει την παρέμβαση του κράτους για να επενδύσει εκεί που δεν επενδύει πια ο ιδιωτικός τομέας. Με άλλα λόγια λοιπόν θεωρεί ότι το κράτος μπορεί να αντικαταστήσει τον ιδιωτικό τομέα, κάτι που σαφώς θυμίζει περισσότερο τα “πιστεύω” του κομουνισμού παρά του καπιταλισμού.

Έτσι αυτό λοιπόν που γίνεται στις μέρες μας στα δυτικά κράτη και ιδίως στις ΗΠΑ που θεωρούνται κατά την άποψή μου λανθασμένα πια ως η κορωνίδα του καπιταλισμού, είναι στην ουσία μια σειρά από παρεμβάσεις, ρυθμίσεις και παρεμβολές στην λειτουργία των αγορών, γιατί στα κράτη αυτά θεωρούν πια ότι ένας γραφειοκράτης από το γραφείο του, μπορεί και γνωρίζει καλύτερα το πώς λειτουργεί η αγορά, ποια είναι τα τωρινά δεδομένα της και τι πρέπει να αλλάξει για το καλό της ίδιας της αγοράς. Άλλωστε είναι νωπή ακόμη η παρέμβαση του κράτους στην στεγαστική αγορά των ΗΠΑ με την δημιουργία των Fannie Mae και Freddie Mac, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία της Αμερικανικής φούσκας των ακινήτων.

Τελειώνοντας θα πρέπει να σημειώσω ότι ο Λένιν είχε πει κάποτε ότι αν θέλει κανείς να καταστρέψει τον καπιταλισμό, αυτό που πρέπει να κάνει, είναι να του καταστρέψει το ίδιο του το νόμισμα. Και είχε δίκιο κατά την γνώμη μου. Γιατί και ο κομουνισμός από αυτό κατέρρευσε.

Και αν είναι κάτι στο οποίο είναι βέβαιο ότι ο Κευνσαισμός τα καταφέρνει μια χαρά, είναι στην “καταστροφή” του ίδιου του νομίσματος δια του πληθωρισμού. Διότι με την συνεχόμενη και ανεξέλεγκτη παραγωγή χρήματος, το μόνο που καταφέρνει κανείς μακροπρόθεσμα είναι να δημιουργεί πληθωρισμό.

Η πρόβλεψή μου λοιπόν είναι ότι σύντομα τα βιβλία του Keynes θα "τοποθετηθούν” στην θέση που τους αρμόζει, στα τελευταία ράφια δηλαδή των περισσότερων βιβλιοθηκών σε όλον τον κόσμο, δίπλα σε αυτά του Marx.

Στην δικιά μου πάντως έχουν ήδη τοποθετηθεί....

Ο “Καθηγητής Λυκείου”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.