Η “τάση” ανόητε, η “ΤΑΣΗ”......

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, είχα ως βασική μου επιδίωξή να γίνω ένας επιτυχημένος επενδυτής αξίας και όχι ένας “τυχοδιώκτης” κερδοσκόπος του χρηματιστηρίου.

Έτσι για να αγοράσω μια μετοχή, θεωρούσα τότε σωστό να προκαθορίσω εκ των προτέρων μια “χαμηλή” τιμή στην οποία κατά την γνώμη μου η μετοχή αυτή ήταν φθηνή, μια πραγματική αγοραστική ευκαιρία, με άλλα λόγια ένα πραγματικό “κελεπούρι” και να περιμένω όσο χρόνο χρειαζόταν μέχρι η μετοχή να μου κάνει το χατήρι, δηλαδή να μου δώσει κάποιο κέρδος.

Επειδή όμως στην αγορά ισχύει το : “Όπου θέλεις πάνε ρώτα... τα καλά πωλούνται πρώτα...”, κατάλαβα σύντομα ότι με την τεχνική αυτή ουσιαστικά αγόραζα την “σκαρταδούρα“, με άλλα λόγια αυτά που οι άλλοι ήθελαν να “ξεφορτωθούν”. Και το ακόμη χειρότερο ήταν, ότι κατόπιν μάθαινα και τον λόγο για τον οποίο ήθελαν να τα ξεφορτωθούν, σε αυτές τις υποτιθέμενα χαμηλές τιμές. 


Άσε που πολλές φορές αυτό που ουσιαστικά "φώναζαν" αυτές οι πολύ χαμηλές τιμές, ήταν μια επικείμενη εταιρική χρεοκοπία.

Έτσι τις περισσότερες φορές οι μετοχές που αγόραζα σύντομα μετατρέπονταν από πραγματικές “ευκαιρίες”, σε σχεδόν “τζάμπα” και στο τέλος σε εντελώς “τζάμπα”.

Κατόπιν επειδή πίστευα ότι δεν ήμουν εγώ που έκανα το λάθος, αλλά ήταν η αγορά που είχε γεμίσει από κακούς “υποτιμητές” κερδοσκόπους, αγόραζα και άλλες σε χαμηλότερη τιμή και περίμενα υπομονετικά για να δικαιωθώ στο τέλος. Διότι όπως είπαμε ήμουν ένας σωστός επενδυτής και όχι ένας κακός κερδοσκόπος.

Έτσι σύντομα συνειδητοποίησα και κάτι άλλο. Ότι στην αγορά υπάρχουν δύο είδη επενδυτών: Ο γρήγορος επενδυτής...και ο “κοιμισμένος” επενδυτής.

Αυτό το κατάλαβα στο τέλος του 07 όταν πούλησα τις μετοχές της Εθνικής που κατείχα θεωρώντας τις πια ακριβές λίγο πάνω από τα 40 €, με σκοπό να τις αγοράσω χαμηλότερα, όταν θα ξαναγίνουν πάλι φθηνές.

Διακρίνοντας στις αρχές του 08 την μεγάλη αδυναμία της αγοράς, έθεσα τον στόχο της επαναγοράς στην χαμηλή για την εποχή(το λέω και ανατριχιάζω), τιμή των 29 ευρώ. Αν τα κατάφερνα να τις ξαναγοράσω εκεί σκέφτηκα, η επιτυχία μου θα ήταν τεράστια. Τα 11 ολόκληρα ευρώ θα μου έμεναν στη τσέπη.

Ναι αλλά θα μου έκανε το χατήρι να να γίνει η Εθνική τόσο φθηνή αναρωτήθηκα;

Περίμενα υπομονετικά. Κάποια στιγμή το ταμπλό έγραψε το πολυπόθητο 29.

Και τότε δείλιασα. Λες σκέφτηκα να πάει πιο κάτω; Περίμενα και άλλο. 28, 27, 26 και ακόμη δείλιαζα.

Δεν πάει άλλο σκέφτηκα. Θα βάλω έναν τελευταίο στόχο. Δεν παίζεται έτσι το παιχνίδι. Ο στόχος τελικά τέθηκε στα 21 €.

Ναι αλλά θα γίνει τόσο “τζάμπα”, ξανασκέφτηκα;

Ήμουν λες και καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα. Περίμενα όμως υπομονετικά, και μόλις το ταμπλό έγραψε 21€ έκλεισα αυτιά και μάτια και τις αγόρασα ξανά. Τεράστια ευκαιρία σκέφτηκα. Πραγματικό κελεπούρι η Εθνική στα 21 €. Είχα όντος καταφέρει να τις αγοράσω πολύ φθηνά (το λέω και ανατριχιάζω περισσότερο). 19€ ολόκληρα ευρώ παρακάτω ήταν αυτά.

Δυστυχώς όμως για εμένα, μετά από δύο εβδομάδες το ταμπλό έγραφε σχεδόν 11€ για τις μετοχές της Εθνικής!!

Φυσικά έπαθα “σόκ”. Η πιο επιτυχημένη αγορά της δεκαετίας, το πραγματικό “κελεπούρι”, είχε μετατραπεί για εμένα σε ένα πραγματικό επενδυτικό “Βατερλό”. Η επενδυτική ευφορία και η υπεροψία που ένιωθα, είχε μετατραπεί σε μια μεγάλη κρίση αξιοπιστίας του επενδυτικού μου συστήματος.

Θυμάμαι ήταν Σάββατο μεσημέρι και δεν μπορούσα να κοιμηθώ από την υπερένταση. Προσπαθούσα να καταλάβω πού είχα κάνει λάθος. Κάποια στιγμή ενώ πίστευα ότι δεν κοιμόμουν, άκουσα μια φωνή να μου λέει:

“Η τάση ανόητε... Η ΤΑΣΗ....”

Η ΤΑΣΗ! ... Ναι!...πώς δεν το είχα σκεφτεί τόσο καιρό;... αναρωτήθηκα μισοκοιμισμένος.

Αυτή η μικρή λέξη, που δεν λείπει σχεδόν από καμιά χρηματιστηριακή ανάλυση και που ποτέ δεν της έδωσα την απαιτούμενη σημασία.

Τότε ξαφνικά βλέπω να ανοίγει μια πόρτα και στο βάθος του δωματίου κάτι τύποι κουστουμαρισμένοι με γραβάτες δίπλα σε ένα τεράστιο μπουφέ, να αρχίζουν να με χειροκροτούν, ενώ ταυτόχρονα ένας άλλος στην πόρτα με κουστούμι και παπιγιόν μου γνέφει λέγοντας: “Join the club sir .....”.

Από εκείνη την ημέρα λοιπόν έχω βγάλει ένα σημαντικό συμπέρασμα:

Ότι για να καταφέρει κανείς να γίνει επιτυχημένος επενδυτής, θα πρέπει πρωτίστως να μπορεί να αναγνωρίζει την μεσοπρόθεσμη τάση, όχι μόνο της “φθηνής” μετοχής που αγοράζει, όσο και της ίδιας της αγοράς και ότι όποιος πάει κόντρα στην “τάση”, στο τέλος καταλήγει να βλέπει “εφιάλτες”...

Ο “Καθηγητής Λυκείου”